Σε κάποιους δεν αρέσουν τα γλυκά !

   Προφανώς, σε αυτούς τους (ξένους) "συμβούλους", που θεώρησαν ότι για να ..σωθεί η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, πρέπει αυτή να συρρικνωθεί και να κλείσουν τα 2 από τα 3 εργοστάσιά της !
 Σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει αποβιομηχανισθεί τελείως, τα εργοστάσια είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση και δεν μπορεί καν να συζητηθεί το κλείσιμό τους : η χώρα μας χρειάζεται ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ εργοστάσια, όχι λιγότερα...
 Μιλάμε για μία βιομηχανία μάλιστα, που παράγει ένα τόσο πολύτιμο αγαθό, που χρησιμοποιείται, ως πρώτη ύλη, σχεδόν παντού στη μαγειρική-ζαχαροπλαστική, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ στην Ελλάδα και από τις ελάχιστες, στην ευρύτερη περιοχή !
  Πιθανό κλείσιμο εργοστασίων της, δεν θα αφήσει άνεργους, μόνον τους εργαζόμενους σε αυτά, αλλά θα συμπαρασύρει και τους παραγωγούς τεύτλων, θα δημιουργήσει περισσότερη φτώχια και δυστυχία, εκτός αν πρόθεση της κυβέρνησης, είναι να δημιουργήσει νέες στρατιές ανέργων, πρόωρα συνταξιούχων και "εθελουσίως" αποχωρούντων, που θα συντηρούνται από τα δημόσια έσοδα...
   Για την κατάντια και τη συσσώρευση των ζημιών, της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, οφείλουν να λογοδοτήσουν όλοι, όσοι διατέλεσαν μέλη του Δ.Σ της, να μας εξηγήσουν πως ..κατάφεραν (γιατί για "κατόρθωμα" πρόκειται) να έχει ζημιές και όχι (μεγάλα) κέρδη μία τέτοια βιομηχανία !
   Η εξήγηση βέβαια είναι μάλλον εύκολη, όπως εύκολο είναι να βρεθεί και η διέξοδος...
   Η ΕΒΖ, υπήρξε μαζί με τη γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ και την καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, οι τρεις βιομηχανίες, που "ζούσαν" στην αγκαλιά του βαθέος ΠΑΣΟΚ (βλέπε πρώην Αγροτική Τράπεζα), με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ως προς τον ορισμό των διοικήσεων, τις προσλήψεις, τις αποδοχές και τις ζημιές, που επιρρίπτονταν στον ..κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου κάποιοι να κερδίσουν ψηφαλάκια και να επανεκλεγούν !
    Οι δύο τελευταίες έχουν ήδη ιδιωτικοποιηθεί και πάνε από το καλό στο καλύτερο, προς όφελος όλης της κοινωνίας και αυτή είναι η ΜΟΝΗ λύση και για την ΕΒΖ : να ρυθμιστούν τα χρέη της και να πωληθεί σε ιδιώτες, οι οποίοι έχουν και τη θέληση και την ικανότητα και την τεχνογνωσία, να την μεγαλώσουν, να την ισχυροποιήσουν και να βελτιώσουν τα οικονομικά της αποτελέσματα...
    Είναι απορίας άξιο, πως οι όποιες απόπειρες πώλησής της, έχουν αποτύχει, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι στην υποβάθμιση και την κατάντια της, συνέβαλε ακριβώς ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ χαρακτήρας της, εξ αιτίας των περιορισμών, που επιβάλλει η Ε.Ε στις κρατικές επιχειρήσεις !
    Από τη στιγμή, που θα πωληθεί-ιδιωτικοποιηθεί, όλα θα πάρουν το δρόμο τους, ούτε εργοστάσια θα κλείσουν, ούτε απολύσεις θα γίνουν (μάλλον προσλήψεις, μεσοπρόθεσμα), ενώ θα ωφεληθούν και οι Έλληνες αγρότες-καλλιεργητές τεύτλων.
    Είπαμε το κράτος δεν είναι επιχειρηματίας, ούτε θα γίνει ποτέ, ειδικά σε ένα σοβιετικού τύπου πολιτικό καθεστώς, όπως το ελληνικό, όπου ακόμα και βιομηχανίες, χρησιμοποιούνταν για άγρα ψήφων και ρουσφέτια, με τα λεφτά των άλλων (φορολογούμενων) !