Άλλο απολογητικό υπόμνημα, άλλο βιογραφικό σημείωμα !

    Επειδή, αναγκαστικά, λόγω δουλειάς, έρχονται σε γνώση μου, απολογητικά υπομνήματα, που έχουν συντάξει συνάδελφοι, παρατηρώ μία τάση, να παρουσιάζονται αναλυτικά, τα βιογραφικά στοιχεία, του κατηγορουμένου, "η ιστορία της ζωής του" μέχρι σήμερα, από δικηγόρους, που μάλλον ανήκουν στη λεγόμενη "παλιά σχολή" (χωρίς αυτό να έχει να κάνει με ηλικία..) !
  Τα στοιχεία αυτά, δεν είναι εντελώς αχρείαστα, ωστόσο είναι επουσιώδη, σε σχέση με το βασικό σκοπό, μιας απολογίας, που είναι η αντίκρουση συγκεκριμένης πράξης-κατηγορίας, με πραγματικά και νομικά επιχειρήματα.
  Ακόμα και όταν τα βιογραφικά στοιχεία, σκιαγραφούν ένα άτομο, σαν τους πρωταγωνιστές παλιάς ελληνικής ταινία (βλ. Ξανθόπουλος), απευθύνονται δηλαδή στο συναίσθημα των δικαστών και πάλι, δεν στοχεύουν στο κέντρο, αλλά περιφερειακά του στόχου και ίσως να μην γίνονται και πιστευτά, όταν είναι δραματοποιημένα υπερβολικά !
  Το παρελθόν και η προσωπικότητα του κατηγορουμένου, ασφαλώς και λαμβάνονται υπόψη, από το Δικαστήριο, ωστόσο κανείς δεν δικάζεται για αυτά, ο πυρήνας της κατηγορίας, είναι το αν τελέστηκε ή όχι μια πράξη και ποιο ακριβώς έγκλημα συνιστά αυτή, σε ποια διάταξη ποινικού Νόμου, υπάγεται δηλαδή.
  Αν επομένως, γίνεται προσπάθεια, να ισοσκελιστεί η απουσία πραγματικών και νομικών επιχειρημάτων, με επίκληση βιογραφικών στοιχείων, υπάρχει πρόβλημα, το υπόμνημα δεν θα πετύχει και πολλά !
   Επομένως, από τα παραπάνω, συνάγεται, ότι η ουσία κάθε απολογητικού υπομνήματος, συνοψίζεται σε δύο στοιχεία : α) Το πραγματικό, αν δηλαδή ο κατηγορούμενος έκανε αυτό, για το οποίο κατηγορείται και εφόσον δεν είναι αυταπόδεικτο ή ομολογημένο, αρκεί και η δημιουργία αμφιβολιών, περί του αντιθέτου (με σοβαρά, εννοείται επιχειρήματα, όχι το γνωστό, είμαι θύμα συνομωσίας, εντελώς γενικά, μας ψεκάζουν κλπ) και β) Το νομικό, το κατά πόσον δηλαδή, τα πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα, συνιστούν το Ά ή το ΄Β έγκλημα, πράγμα, που έχει εξαιρετική σημασία, διότι οι διαφορές στις ποινές, μπορεί να είναι τεράστιες (καθώς και όλοι οι άλλοι νομικοί ισχυρισμοί και ενστάσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε απαλλαγή ή ηπιότερη ποινική μεταχείριση).
   Από εκεί και μετά, μιας και μιλάμε για τα απολογητικά υπομνήματα, θα πρέπει να ξανά τονίσω τη μεγάλη αξία και σημασία τους, αφού μπορούν να γλιτώσουν τον κατηγορούμενο, εφόσον γίνουν δεκτά, από μεγάλη ταλαιπωρία (ηθική και οικονομική) !
   Διότι παρατηρείται επίσης το φαινόμενο, οι κατηγορούμενοι, να τα παίρνουν κάπως αψήφιστα, ακόμα και όταν οι κατηγορίες είναι πολύ σημαντικές (βλ. κακούργημα) και να κάνουν παζάρια, με τους δικηγόρους, για 100 ευρώ, πάνω ή κάτω κλπ...
   Πρώτον, ο δικηγόρος, δεν είναι ..ο εχθρός, τον οποίο προσπαθείς να "ρίξεις" οικονομικά, για να νιώσεις πιο έξυπνος ή πονηρός κλπ, είναι αυτός, από τον οποίο ζητάς να σε βοηθήσει και πως να το κάνει, όταν πας να τον "κοροϊδέψεις" ;
   Δεύτερον, αν επιλέγεις το δικηγόρο, που θα σε βοηθήσει, στην απολογία σου, με μοναδικό κριτήριο, τη χαμηλότερη τιμή ή άλλα άσχετα, θα διαπιστώσεις, ότι η τακτική αυτή, κοστίζει ..πολύ πιο ακριβά : π.χ αν δεν γίνει σωστά το υπόμνημα στην προδικασία, θα αναγκαστείς, να πας και σε ανάκριση (μεγαλύτερες αμοιβές εκεί) και αν δεν γίνει ούτε εκεί, θα αναγκαστείς να πας και στο ακροατήριο (ακόμα μεγαλύτερα έξοδα) κ.ο.κ. !
   Αισθάνομαι πως λέω αυτονόητα πράγματα και όμως κάποιοι δείχνουν -διαρκώς- να μην μπορούν ή να μην θέλουν, να τα καταλάβουν..