Μία από τις προεκλογικές υποσχέσεις της νέας κυβέρνησης, ήταν και η ανακούφιση, όσων χρωστούν στο Δημόσιο, εν γένει, με την αποποινικοποίηση σχετικών αδικημάτων και την παροχή διευκολύνσεων προς εξόφληση.
Η υπόσχεση, έγινε, εν μέρει, πράξη, με δύο Νόμους, στις αρχές κάθε μίας, από τις δύο κοινοβουλευτικές περιόδους, του συριζα, ωστόσο με τρόπο μάλλον αποσπασματικό και εντεύθεν προβληματικό, όσον αφορά ζητήματα ισότητας και (αντί)συνταγματικότητας εν γένει.
Σε αυτά, πρέπει να προστεθούν, η σύγχυση, που μπορεί να δημιουργείται, από δημοσιεύματα μη νομικών και φυσικά το φαινόμενο, ο ένας Νόμος να καταργεί ή να αλλάζει τον άλλον, κάθε τόσο, με συνέπεια, να πηγαίνεις, από εδώ και από εκεί, μέχρι να βρεις τι τελικά ισχύει !
Προχθές λοιπόν, ενόψει Δίκης εντολέα μου, για χρέη προς το ΙΚΑ και έχοντας απλά ακούσει, σε άλλη Δίκη, για απαλλαγή κάποιου για χρέη προς Δημόσιο (έτσι γενικά), κάτω των 100.000 ευρώ, ρώτησα έναν Εισαγγελέα, που έτυχε να βρίσκεται εκεί και να μελετάει δικογραφίες και εκείνος, τι ισχύει.
Εκείνος, μου απάντησε, με βιαστικό, υπεροπτικό και απαξιωτικό ύφος του στυλ "γιατί απασχολεί έναν Εισαγγελέα η πλέμπα" (χαχα), λες και τον ρώτησα κάτι ΠΟΛΥ προσωπικό (αυτό το αναφέρω έτσι, απλά, ως παρά-δικαστικό σχόλιο, γιατί μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του).
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο (dsanet, δηλαδή), λοιπόν, η σημερινή κατάσταση διαμορφώνεται, χοντρικά, ως εξής : το όριο των 100.000 ευρώ, κάτω από το οποίο, απαλλάσσεται ο κατηγορούμενος, ισχύει για χρέη προς Εφορίες (ή απλά βεβαιωμένα στις Εφορίες), "κανονικά", αλλά και χρέη από φοροδιαφυγή (πάσης φύσεως φόροι και τέλη).
Με άλλα λόγια, δεν επεκτάθηκε η εφαρμογή, άγνωστο γιατί και στα χρέη προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, λες και αυτά δεν είναι "δημόσιο" και μάλιστα η σχετική διάταξη, μιλάει και για Ν.Π.Δ.Δ (τέτοια είναι και τα ασφαλιστικά ταμεία), ωστόσο διαφοροποιούνται (μόνον) ως προς τον τρόπο και τα όργανα βεβαίωσης των οφειλών.
Επιπλέον, από την προηγούμενη διακυβέρνηση, την Άνοιξη, είχαν αποποινικοποιηθεί οι οφειλές, προς ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ και μάλιστα ανεξαρτήτως ύψους οφειλής και έτσι διερωτάται κανείς, πόσο συνταγματικός, είναι ο αποκλεισμός των υπόλοιπων ταμείων, λες και δεν είναι ΌΛΟΙ θύματα της Κρίσης, αλλά μόνον ορισμένοι !
Τελείως προβληματική, νομικά, είναι βέβαια και η ακολουθούμενη από χθες, πρακτική της απευθείας κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών, με ένα απλό εμαιλ, προς την τράπεζα (!), χωρίς δηλαδή έστω και ολιγοήμερη προθεσμία, πληρωμής ή ρύθμισης...
Και μην ξεχνάμε ότι οι λογαριασμοί, αυτού του είδους των οφειλετών, δεν προστατεύονται μέχρι του ορίου των 1250 ευρώ, όπως εκείνοι των μισθωτών και των συνταξιούχων, γιατί κρίθηκε προφανώς, ότι αυτοί, μπορούν να ζήσουν και με μηδέν (0) ευρώ !
Οι δικαστές μας και οι άφθονοι συνταγματολόγοι, που έχουμε, φυσικά, κάνουν τις πάπιες, θα ασχολούνται, υποθέτω, με το που θα κάνουν ..ρεβεγιόν, με τα λεφτά των φορολογουμένων και λοιπών αδικουμένων, με τόσο βάναυσους τρόπους.
Η υπόσχεση, έγινε, εν μέρει, πράξη, με δύο Νόμους, στις αρχές κάθε μίας, από τις δύο κοινοβουλευτικές περιόδους, του συριζα, ωστόσο με τρόπο μάλλον αποσπασματικό και εντεύθεν προβληματικό, όσον αφορά ζητήματα ισότητας και (αντί)συνταγματικότητας εν γένει.
Σε αυτά, πρέπει να προστεθούν, η σύγχυση, που μπορεί να δημιουργείται, από δημοσιεύματα μη νομικών και φυσικά το φαινόμενο, ο ένας Νόμος να καταργεί ή να αλλάζει τον άλλον, κάθε τόσο, με συνέπεια, να πηγαίνεις, από εδώ και από εκεί, μέχρι να βρεις τι τελικά ισχύει !
Προχθές λοιπόν, ενόψει Δίκης εντολέα μου, για χρέη προς το ΙΚΑ και έχοντας απλά ακούσει, σε άλλη Δίκη, για απαλλαγή κάποιου για χρέη προς Δημόσιο (έτσι γενικά), κάτω των 100.000 ευρώ, ρώτησα έναν Εισαγγελέα, που έτυχε να βρίσκεται εκεί και να μελετάει δικογραφίες και εκείνος, τι ισχύει.
Εκείνος, μου απάντησε, με βιαστικό, υπεροπτικό και απαξιωτικό ύφος του στυλ "γιατί απασχολεί έναν Εισαγγελέα η πλέμπα" (χαχα), λες και τον ρώτησα κάτι ΠΟΛΥ προσωπικό (αυτό το αναφέρω έτσι, απλά, ως παρά-δικαστικό σχόλιο, γιατί μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του).
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο (dsanet, δηλαδή), λοιπόν, η σημερινή κατάσταση διαμορφώνεται, χοντρικά, ως εξής : το όριο των 100.000 ευρώ, κάτω από το οποίο, απαλλάσσεται ο κατηγορούμενος, ισχύει για χρέη προς Εφορίες (ή απλά βεβαιωμένα στις Εφορίες), "κανονικά", αλλά και χρέη από φοροδιαφυγή (πάσης φύσεως φόροι και τέλη).
Με άλλα λόγια, δεν επεκτάθηκε η εφαρμογή, άγνωστο γιατί και στα χρέη προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, λες και αυτά δεν είναι "δημόσιο" και μάλιστα η σχετική διάταξη, μιλάει και για Ν.Π.Δ.Δ (τέτοια είναι και τα ασφαλιστικά ταμεία), ωστόσο διαφοροποιούνται (μόνον) ως προς τον τρόπο και τα όργανα βεβαίωσης των οφειλών.
Επιπλέον, από την προηγούμενη διακυβέρνηση, την Άνοιξη, είχαν αποποινικοποιηθεί οι οφειλές, προς ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ και μάλιστα ανεξαρτήτως ύψους οφειλής και έτσι διερωτάται κανείς, πόσο συνταγματικός, είναι ο αποκλεισμός των υπόλοιπων ταμείων, λες και δεν είναι ΌΛΟΙ θύματα της Κρίσης, αλλά μόνον ορισμένοι !
Τελείως προβληματική, νομικά, είναι βέβαια και η ακολουθούμενη από χθες, πρακτική της απευθείας κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών, με ένα απλό εμαιλ, προς την τράπεζα (!), χωρίς δηλαδή έστω και ολιγοήμερη προθεσμία, πληρωμής ή ρύθμισης...
Και μην ξεχνάμε ότι οι λογαριασμοί, αυτού του είδους των οφειλετών, δεν προστατεύονται μέχρι του ορίου των 1250 ευρώ, όπως εκείνοι των μισθωτών και των συνταξιούχων, γιατί κρίθηκε προφανώς, ότι αυτοί, μπορούν να ζήσουν και με μηδέν (0) ευρώ !
Οι δικαστές μας και οι άφθονοι συνταγματολόγοι, που έχουμε, φυσικά, κάνουν τις πάπιες, θα ασχολούνται, υποθέτω, με το που θα κάνουν ..ρεβεγιόν, με τα λεφτά των φορολογουμένων και λοιπών αδικουμένων, με τόσο βάναυσους τρόπους.
Μιας και μιλάμε για το αδίκημα τη μη καταβολής χρεών προς το ΙΚΑ, παρατήρησα προχθές το εξής (ένα ακόμα) ελληνικό παράδοξο : στις σχετικές περιπτώσεις, το ΙΚΑ συντάσσει μία Π.ράξη Ε.πιβολής Ε.ισφορών, εις βάρος του κατηγορουμένου και στέλνει στην υπόθεση στον Εισαγγελέα. Όσο και αν έψαξα, δεν βρήκα μέσα στο φάκελο της δικογραφίας, την σχετική Πράξη, πάνω στην οποία βασιζόταν το κατηγορητήριο και η πρωτόδικη απόφαση (ήταν σε δεύτερο βαθμό)...Μόλις προέβαλα την σχετική ένσταση, η Πρόεδρος είπε ότι μπορεί κάποιος να την πήρε μέσα από το φάκελο (πόσο τραγικό ;) και εν συνεχεία, ότι ..αρκεί η μνημόνευσή της, στην απόφαση ! Ουσιαστικά δηλαδή, οι σχετικές υποθέσεις, δικάζονται με την παρουσία ενός μάρτυρα-υπαλλήλου του ΙΚΑ, που καταθέτει ότι το ποσόν οφείλεται, χωρίς όμως την Π.Ε.Ε, που έχει καταλογίσει το ποσόν αυτό...Ο κατηγορούμενος, μπορεί να έχει λάβει γνώση αυτής, μπορεί όμως και όχι, σε κάθε περίπτωση, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να απουσιάζει αυτή, το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο, από το φάκελο της δικογραφίας, αν θέλουμε να είμαστε Δικαστήρια και όχι ..μπακάλικα, γιατί η Ποινική Δίκη, είναι σοβαρή υπόθεση και γίνεται με συγκεκριμένους κανόνες, δεν είναι μια απλή διοικητική διαδικασία. Άσχετα αν η ΠΕΕ έχει συνταχθεί ορθά και δεν έχει λάθη, ο κατηγορούμενος έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ να την δει, πριν πάει στο Ποινικό Δικαστήριο, ώστε να προβάλλει, αν έχει, ενστάσεις-παρατηρήσεις κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφή