Το ζήτημα "πυρκαγιές" που ζήσαμε ξανά φέτος, στις αρχές του τρέχοντος μηνός, συνοψίζει, θα λέγαμε, ολόκληρη την πολιτική ιστορία της μεταπολίτευσης και θα μπορούσε να γράψει κάποιος ολόκληρα βιβλία για αυτό !
Τόσο για την αδυναμία (ή απροθυμία-αδιαφορία) να σβηστούν φωτιές, που θα μπορούσαν να σβήσουν σε 7 ώρες και έκαιγαν επί 7 ημέρες, όσο και για τα μετά, τα θέματα των δήθεν αποζημιώσεων κλπ...
Είχα και προσωπική εμπειρία, αφού ξανακάηκε το χωριό μας (δηλαδή πέριξ, συν δύο σπίτια) μετά το 2007 (και τότε με κυβέρνηση μπλε συριζαίων, τυχαίο ; δε νομίζω), από φωτιά που ξεκίνησε σε άλλο Νομό, χιλιόμετρα μακριά !
Το πρώτο βράδυ, οι πυροσβεστικές δυνάμεις, καθοδηγούμενες από έναν μάλλον ικανό Διοικητή, κράτησαν τη φωτιά μακριά, την άλλη μέρα έκαιγε μόνο μια μικρή εστία σε μια ρεματιά και άλλαξε ο Διοικητής, φαντάζομαι.
Πήγα, τον βρήκα και του είπα (επειδή το είχα ξαναδεί το έργο στο παρελθόν και το έβλεπε να ξανά έρχεται) ότι εδώ στο χωριό μας, το μεσημέρι, βγάζει σχεδόν πάντα ισχυρό Νοτιά και ότι αν δεν σβήσει η μικροεστία στη ρεματιά, θα φυσήξει, θα δυναμώσει και θα κάψει τα πάντα (όπως και έγινε) και αυτός, καθισμένος σταυροπόδι, με καθησύχαζε ότι "το ξέρει και ότι τα παιδιά το δουλεύουν"...
Με 2 ρίψεις από αεροπλάνο ή και με πυροσβεστικά οχήματα (αφού υπήρχε δρόμος) θα μπορούσε να είχε τελειώσει η φωτιά, αλλά απλά την κοιτούσαν, μπάτσοι και πυροσβέστες, έβγαζαν φωτογραφίες και ...έκαναν καλαμπούρια και όταν φούντωσε, έτρεχαν πανικόβλητοι και παρακαλούσαν για ελικόπτερα !
Οι εκπρόσωποι του "επιτελικού Κράτους" (όπως το ονόμασαν κάποιοι αρρωστημένοι εγκέφαλοι, με μαύρο, κατάμαυρο, σαν τα καμένα, χιούμορ) δήλωναν στις 15.6 "πανέτοιμοι" για την αντυπυρική προστασία και ενάμιση μήνα μετά, ...είχαν καεί 1.500.000 στρέμματα δάσους και καλλιεργειών (φαντάσου να μην ήταν έτοιμοι, χαχα).
Επί 30 χρόνια, είμαστε "στο ίδιο έργο θεατές", δεν έχει αλλάξει τίποτα (ίσως κάτι, προς το χειρότερο), το Κράτος αδυνατεί να προσφέρει στον φορολογούμενο, αυτά που υποχρεούται και αυτά για τα οποία πληρώνονται οι φόροι (παιδεία, υγεία, αστυνόμευση, πυρόσβεση κ.ο.κ).
Και φυσικά μία απλή "συγγνώμη", δεν έχει καμία αξία, όταν δεν συνοδεύεται από καρατομήσεις των "πανέτοιμων", όχι ότι οι άλλοι που θα έρθουν θα είναι καλύτεροι, αλλά αφενός για τα μάτια του κόσμου και επειδή έτσι είναι το σωστό και αφετέρου, για να ξέρει ο κάθε άχρηστος δημόσιος υπάλληλος, ότι θα απομακρύνεται, όταν δεν κάνει σωστά τη δουλειά του (και δεν θα ...επιβραβεύεται, όπως έγινε στο Μάτι) !
Το θέαμα των εθελοντών και των κατοίκων-πολιτών στην πρώτη γραμμή και των μόνιμων πιο πίσω ή ...σε άδεια, μας προϊδεάζει για το τι θα γίνει (μη γένοιτο) και σε περίπτωση πολέμου : θα βγάλουν μπροστά τα φανταράκια και οι μόνιμοι θα κρυφτούν...
Και ερχόμαστε τώρα, στο μετά : όταν είχαν ήδη καεί τα πάντα, κάλεσαν ενισχύσεις από το εξωτερικό και έβγαλαν Στρατό και Αστυνομία, για περιπολίες στα δάση !
Έβγαλαν μία ακόμα (από τις δεκάδες) "πλατφόρμες", όπου ο κάθε απατεώνας, μπορεί να κάνει μία απλή (ψευδή) δήλωση ότι του κάηκε το σπίτι και να πάρει λεφτά, ενώ οι πραγματικά πληγέντες, θα μπλέξουν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και είτε δεν θα πάρουν τίποτα, είτε θα πάρουν ψίχουλα...
Πέρα από τα ψίχουλα, που μοιράζουν (και πανηγυρίζουν, ακόμα και όταν τα παίρνουν λαμόγια και απατεώνες, που ζουν και περιμένουν πότε "θα ανοίξει κάποια πλατφόρμα", για να βγάλουν λεφτά εύκολα, χαχα), κανείς δε μίλησε για την ηθική βλάβη των πυρόπληκτων !
Ας δούμε, λοιπόν, μερικές, ενδιεικτικές, όψεις αυτής :
-Η αναγκαστική εκκένωση του σπιτιού σου, με άγνωστο προορισμό, ακόμα και ηλικιωμένων και κατάκοιτων, όπως είδαμε στην Εύβοια (όπου μάλιστα, στην αρχή, τους ζητούσαν να πληρώσουν και τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια...)
-Να είσαι σε ξενοδοχείο ή άλλο χώρο προσωρινής φιλοξενίας και να μην ξέρεις τι θα βρεις όταν γυρίσεις, δηλαδή αν το σπίτι σου κάηκε ή όχι, οπότε η αγωνία "χτυπάει κόκκινο" !
-Προσωπικά, είχα πάρει, όταν έφυγα, μόνο τα παλιόρουχα που φορούσα και το κινητό με 20% μπαταρία, τίποτα άλλο, δηλαδή αν καίγονταν το σπίτι (η φωτιά σταμάτησε στα 30 μέτρα), θα έμενα με αυτά, ούτε ρούχα, ούτε καν το πορτοφόλι...
-Αυταπόδεικτη είναι η ηθική βλάβη (πέρα από την υλική) όσων έχασαν καλλιέργειες, ζώα, σπίτια και αγροικίες, ειδικά αν ήταν πρώτες κατοικίες ή αν είναι κατ' επάγγελμα αγρότες, αφού μένουν "ξεκρέμαστοι", σε μια στιγμή, με εύλογη ανησυχία για το μέλλον τους.
-Για πολλές ώρες, είμασταν υποχρεωμένοι να αναπνέουμε καπνό-καρκίνο, σε συνθήκες καύσωνα δεν μπορούσες να ανοίξεις παράθυρο, ενώ η μπόχα από την καμένη Γη, διήρκησε πολλές ημέρες, χώρια ότι ήσουν υποχρεωμένος να βλέπεις μαύρο, αντί για πράσινο, που και αυτό είναι στοιχείο ηθικής βλάβης.
-Ανατράπηκε όλος ο σχεδιασμός των καλοκαιρινών αδειών-διακοπών, οι άνθρωποι έφυγαν άρον-άρον για αλλού, κάνοντας και επιπλέον έξοδα, ενώ έπαθαν ζημιά και οι επαγγελματίες (ξενοδόχοι, εστιάτορες κλπ).
-Τα παιδάκια δεν μπόρεσαν να χαρούν και να παίξουν στα χωριά τους, ενώ και οι γονείς δεν μπόρεσαν να χαρούν παιδιά και εγγόνια, αφού αναγκάστηκαν να φύγουν.
Οι ζημιές από την ανικανότητα (ή απροθυμία-αδιαφορία ή και τα τρία) των μπλε συριζαίων να έχουν έναν στοιχειώδη συντονισμό και να σβήσουν πυρκαγιές (ακόμα και με μηδενικό άνεμο), είναι τεράστιες, αλυσιδωτές και ανυπολόγιστες και δίνουν ψίχουλα και αυτά με τρόπους, που και στο παρελθόν έχουν αποδειχτεί προβληματικοί (βλέπε "ταμείο μολυβιάτη") !
Αν δεχτούμε ότι τα Δικαστήρια δημιουργήθηκαν για να υπάρχει κοινωνική ειρήνη και να επιλύονται οι διαφορές, δίχως (ένοπλες) συγκρούσεις, ως μόνη λύση φαντάζει η κατάθεση μαζικών αγωγών, από πυρόπληκτους, για να αποζημιωθούν όπως πρέπει (θετικές-αποθετικές ζημιές, διαφυγόντα κέρδη, ηθικές βλάβες κλπ).
Δεν ξέρω βέβαια, κατά πόσον οι (υπάλληλοι της κυβέρνησης) δικαστές, θα τις κάνουν δεκτές, αλλά δεν βλέπω και άλλη λύση, όπως είπα, για να αλλάξει κάτι (σίγουρα αν γίνουν αγωγές και μηνύσεις και ειδικά πολλές, την επόμενη φορά, θα ...προσέχουν περισσότερο), η άλλη λύση είναι η Εξέγερση-Επανάσταση ή να στείλουμε στον αγύριστο πράσινους, μπλε και ροζ συριζαίους, μέσω των εκλογών (όποιος τους ψηφίζει πλέον, να ξέρει ότι έχει βάψει τα χέρια του με αίμα και κάρβουνο) !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.