Αρχικά ήθελα να γράψω "μεσαίωνας", αλλα προτίμησα το "χειμώνας", προκειμένου να παραμείνουμε αισιόδοξοι, ότι μπορεί κάποια στιγμή η κατάσταση να βελτιωθεί, να έρθει ξανά η Άνοιξη !
Η αλήθεια είναι πως μετά τις αρχές του 2020, ο συνδυασμός των lockdowns με το επιτελικό κωλοχανείο της συμμορίαςΝΔ, έχει οδηγήσει σε μία διάλυση, σε μία παράλυση των πάντων και δεν ξέρω αν και πότε, θα επιστρέψουμε σε μία "κανονικότητα"...😢
Το ίδιο ισχύει, ασφαλώς και στον τομέα της "δικαιοσύνης", όπως φάνηκε ξανά με την προχθεσινή απόφαση του ΣτΕ (ολομέλειας, μάλιστα) αναφορικά με το ποιος μπορεί να ζητήσει άρση απαλλοτρίωσης ακινήτου !
Είναι γνωστό ότι το ισχύον Σύνταγμα κατοχυρώνει την ατομική περιουσία του πολίτη και ορίζει πως κανείς δεν μπορεί να στερηθεί την ιδιοκτησία του, παρά μόνον για συγκεκριμένους λόγους και μόνον εφόσον, προηγουμένως, έχει αποζημιωθεί εύλογα...
Στην πράξη, αυτό που ονομάζουμε "Διοίκηση", πολλές φορές, ξεχνάει να πληρώσει την αποζημίωση σε απαλλοτριώσεις ή καθυστερεί υπερβολικά, παραβιάζοντας τις προθεσμίες που θέτει ο Νόμος, με συνέπεια, η απαλλοτρίωση να θεωρείται, αυτοδίκαια, ως ανακληθείσα!
Αν και το αποτέλεσμα αυτό επέρχεται, αυτοδίκαια, εκ του Νόμου δηλαδή, χρειάζεται, στην πράξη, να υποβάλλει σχετική αίτηση ο ενδιαφερόμενος ιδιοκτήτης του ακινήτου, ώστε να βγει μια διαπιστωτική πράξη της άρσης...
Εδώ να πούμε, παρενθετικά, ότι αυτή η αίτηση μπορεί να "ξυπνήσει" τη Διοίκηση από το λήθαργο και να ...επιβάλλει ξανά την απαλλοτρίωση (ο Νόμος της δίνει, κακώς μάλλον, αυτό το δικαίωμα), με πιο αυστηρές όμως προϋποθέσεις, αυτή τη φορά !
Το ερώτημα που κλήθηκε να απαντήσει το ΣτΕ είναι απλά ...ποιος έχει το δικαίωμα να ζητήσει την άρση της απαλλοτρίωσης, σε περίπτωση, που δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διατυπώσεις και προθεσμίες.
Και κατέληξε στην ανεκδιήγητη απάντηση, ότι αυτό μπορεί να το κάνει μόνον ο αρχικός ιδιοκτήτης ή αν έχει πεθάνει, οι κληρονόμοι του, όχι όμως και αυτός που τυχόν αγόρασε το ακίνητο, από αυτόν !
Η ερμηνεία αυτή, δε νομίζω ότι στηρίζεται κάπου και κυρίως δεν πιστεύω ότι έχει κάποια Λογική, εφόσον η απαλλοτρίωση επιβάλλεται εναντίον συγκεκριμένου ακινήτου και δεν έχει προσωπικό χαρακτήρα, δεν αφορά δηλαδή τον ιδιοκτήτη, που μπορεί να αλλάξει και εκατό φορές ή ακόμα και να περάσει σε άλλον, μέσω χρησικτησίας...
Αποδεικνύεται έτσι ξανά, μάλλον, αυτό που είχα επισημάνει, ότι οι διχαστές μας, πρώτα βγάζουν απόφαση (ναι ή όχι) και μετά προσπαθούν να τη δικαιολογήσουν, με αστείες έως γελοίες αιτιολογίες !
Το ΣτΕ μάλιστα, προχθές, "το τερμάτισε", λέγοντας πως αν στο ακίνητο υπάρχουν περισσότεροι του ενός ιδιοκτήτες, με ποσοστά εξ αδιαιρέτου και υποβάλλει την αίτηση άρσης ένας από αυτούς π.χ με ποσοστό 25%, η άρση, θα γίνει, αν γίνει, μόνον για αυτό το ποσοστό και όχι για όλο το ακίνητο...
Ευτυχώς, εδώ υπήρξε και μια μικρή μειοψηφία, που δείχνει ότι υπάρχουν, έστω και λίγοι ακόμα, διχαστές που ...παραμένουν άνθρωποι και κάνουν χρήση της Λογικής !
Στις αρχές του 2020, εκδόθηκε μία απόφαση του ΕΔΔΑ, όπου είχε προσφύγει κατά της Ελλάδας, ο Νικόλαος Βλαστάρης, του οποίου ο Δήμος Αιγάλεω είχε απαλλοτριώσει ακίνητο, αλλά δεν του έδινε τη νόμιμη αποζημίωση (δεν είχε λεφτά, απαντούσε, χαχα) και φυσικά "γλέντησε" τη χώρα μας, ορίζοντας ότι αν δεν του αποδώσουν-"ελευθερώσουν" το ακίνητο, θα πρέπει να αποζημιωθεί με 620.000 ευρώ + 20.000 ευρώ για την ηθική του βλάβη 👍
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.