Βλέποντας χθες σε κάποιο site, το αποτέλεσμα της Δίκης, μεταξύ Καμένου και Αντρίκου Παπανδρέου, απόρησα, διότι, αν το διάβασα σωστά, έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή του Αντρίκου και απορρίφθηκε η αντίστοιχη του Καμένου και επιβλήθηκαν στον τελευταίο δικαστικά έξοδα, ύψους 20.000 ευρώ (!!!), οπότε σκέφτηκα ότι είναι ίσως καιρός να γράψω κάτι, για το θέμα "δικαστική δαπάνη", που ασφαλώς αφορά πολύ κόσμο !
Σε γενικές γραμμές, το κονδύλι του διατακτικού της απόφασης, που ορίζει ποιος πληρώνει τα δικαστικά έξοδα και ποιο είναι το ύψος τους, διαμορφώνεται σχεδόν αυθαίρετα, από τον εκάστοτε Δικαστή, δεν υπάρχουν (τόσο) συγκεκριμένοι κανόνες, ώστε να ξέρεις εκ των προτέρων το ποσόν αυτό...
Παρόλαυτα, υπάρχουν και κάποιοι συγκεκριμένοι-γενικοί κανόνες, όπως :
-Τα έξοδα, εννοείται ότι προκαταβάλλονται από τον κάθε διάδικο, σύμφωνα με τον κανόνα της Ζωής, ότι, για να πάρεις, πρέπει πρώτα να δώσεις ! Υπάρχουν όμως και οι διαφορές από διατροφή, όπου εκεί ορίζεται ότι αυτός που ζητά διατροφή, παίρνει χρήματα (έως 300 ευρώ) από τον εναγόμενο-υπόχρεο προς διατροφή, δηλαδή από τον άλλο...Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, το ποσόν που επιδικάζεται, μπορεί να είναι και (αρκετά) μεγαλύτερο, από το πραγματικά καταβληθέν !
-Αν δεν προκαταβάλλεις τα έξοδα, δεν υπάρχει π.χ στο φάκελλο, το τέλος δικαστικού ενσήμου ή το γραμμάτιο του δικηγόρου, θεωρείται ότι ...δεν εμφανίστηκες καθόλου στο Δικαστήριο ! Αυτό πρέπει να το καταλάβουν ορισμένοι "πονηροί", που ενώ έχουν συμφωνήσει στα έξοδα με το δικηγόρο και γίνεται η Δίκη, μετά δεν θέλουν να τα δώσουν (εντός της 3μερης προθεσμίας), με συνέπεια να πηγαίνει ..χαμένος ο μέχρι τότε κόπος !
-Ο ΚΑΝΟΝΑΣ είναι πως τα έξοδα της Δίκης, πληρώνει ο διάδικος ΠΟΥ ΗΤΤΗΘΗΚΕ, με την έννοια όχι μόνον του εναγόμενου, που νικήθηκε και εκδόθηκε εις βάρος του η απόφαση, αλλά και με την έννοια του ενάγοντος, του οποίου η αγωγή απορρίφθηκε !
-Συμψηφισμός των δικαστικών εξόδων, γίνεται, είτε σε περίπτωση μερικής νίκης και μερικής ήττας, είτε σε περίπτωση, που οι διάδικοι είναι (στενοί) συγγενείς (σύζυγοι, αδέρφια κλπ), είτε τέλος, αν "η ερμηνεία του κανόνα δικαίου, που εφαρμόστηκε, ήταν ιδιαίτερα δυσχερής" (ήτοι, πιάστο αυγό και κούρευτο).
-Τα βασικά-μεγαλύτερα δικαστικά έξοδα, σε μία αστική Δίκη, είναι φυσικά το τέλος του δικαστικού ενσήμου (που εισπράττει το ελληνικό Δημόσιο, σε κάθε υπόθεση, όπου ζητάς χρήματα από τον άλλο διάδικο) και η αμοιβή του πληρεξουσίου δικηγόρου. Για το λόγο αυτό, μου έκαναν εντύπωση τα 20 χιλιάρικα, που επιδικάστηκαν στον Αντρίκο, αφού ήταν εναγόμενος, δεν πλήρωσε δηλαδή δικαστικό ένσημο (μάλλον θεωρήθηκε ότι έχει ακριβούς δικηγόρους).
-Κάτι που δεν γνωρίζουν ούτε οι δικηγόροι, είναι πως προβλέπεται η δυνατότητα να κάνεις πίνακα εξόδων, αναλυτικά, στις προτάσεις σου, ώστε να είσαι πιο σίγουρος, ότι το ποσόν, που θα επιδικαστεί, θα είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα !
-Τέλος, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι δεν μπορείς να ασκήσεις έφεση στην απόφαση, με ΜΟΝΑΔΙΚΟ λόγο, ότι δεν σου επιδικάστηκαν αρκετά ή αντίστοιχα, ότι επιδικάστηκαν πολλά εις βάρος σου, θα πρέπει να υπάρχει και άλλος λόγος έφεσης, ουσιαστικός.
Αυτά σε γενικές γραμμές, υπάρχουν και άλλοι κανόνες, ειδικότεροι, ωστόσο αυτά είναι τα βασικά και αν πρέπει να κρατήσει κανείς ΕΝΑ πράγμα, είναι ο κανόνας, που αναφέραμε : ΠΡΩΤΑ ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ, όχι αντίστροφα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.