δικαστική συμπαράσταση : ορισμοί και διαδικασία !

     Σε καθεστώς δικαστικής συμπαράστασης, τίθεται, σύμφωνα με το Νόμο, ένα ενήλικο πρόσωπο, όταν, λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής ή σωματικής αναπηρίας, αδυνατεί εν όλω ή εν μέρει, να φροντίζει μόνο για τις υποθέσεις του !
   Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση, αλλά υπάρχουν και οι περιπτώσεις, όπου κάποιος μπορεί να τεθεί σε αυτό το καθεστώς, εάν λόγω ασωτίας (π.χ εθισμός στο τζόγο) ή τοξικομανίας ή αλκοολισμού, υπάρχει κίνδυνος να φάει όλη την περιουσία του και να κινδυνεύσουν έτσι και τα συγγενικά του πρόσωπα...
   Το νόημα της (στερητικής) δικαστικής συμπαράστασης, είναι ότι εκείνος τον οποίο αφορά, δεν μπορεί πλέον να ενεργεί, στο όνομά του, καμία (πλήρης) ή ορισμένες (μερική) πράξεις, τις οποίες ενεργεί πλέον ο διοριζόμενος, από το δικαστήριο, δικαστικός συμπαραστάτης ή ότι χρειάζεται η -εκ των προτέρων- σύμπραξη κάποιου άλλου (επικουρική δικαστική συμπαράσταση), για ορισμένες ή όλες τις πράξεις (υλικές και νομικές) !
   Την σχετική αίτηση, μπορούν να υποβάλουν στο δικαστήριο, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, είτε ο ίδιος ο πάσχων, είτε ο/η σύζυγος, μόνον όμως εφόσον συζούν (!), οι γονείς, τα τέκνα, ο εισαγγελέας ή και αυτεπάγγελτα.
    Αρμόδιο δικαστήριο, πλέον, είναι το ειρηνοδικείο της συνήθους διαμονής του προσώπου και η αίτηση δικάζεται, με τις διατάξεις περί εκουσίας δικαιοδοσίας, ενώ η συζήτηση γίνεται "κεκλεισμένων των θυρών", για ευνόητους λόγους !
    Πέρα από τον αιτούντα, μπορεί να συμμετάσχει στη σχετική δίκη και άλλος, που έχει έννομο συμφέρον, ασκώντας παρέμβαση, είτε υπέρ, είτε κατά, τη θέσης του προσώπου σε καθεστώς συμπαράστασης, πράγμα απαραίτητο, εάν θέλει μετά να ασκήσει έφεση, κατά της απόφασης...
    Τα αποτελέσματα της δικαστικής συμπαράστασης, ξεκινούν από τη δημοσίευση της απόφασης, το έργο του συμπαραστάτη όμως, από την τελεσιδικία της, ενώ παρέχεται και η δυνατότητα να οριστεί προσωρινός δικαστικός συμπαραστάτης, αν υπάρχει επείγουσα περίπτωση, μέχρι τη συζήτηση και μέχρι την τελεσιδικία !
    Είναι σημαντικό να πούμε (για συναδέλφους), ότι η σχετική αίτηση επιδίδεται : στον εισαγγελέα πρωτοδικών, στην αρμόδια κοινωνική υπηρεσία και τέλος ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ, τον υπό συμπαράσταση (και στον προσωρινό δικαστικό συμπαραστάτη, αν υπάρχει), ειδάλλως θα υπάρξει πρόβλημα...
    Η σχετική απόφαση, μπορεί να αρθεί ή και να μεταρρυθμιστεί αργότερα, εφόσον μεταβληθούν οι συνθήκες, π.χ θεραπευθεί η ψυχική νόσος, με αίτηση και πάλι κάποιου, από τα ως άνω πρόσωπα.
    Το δικαστήριο, μπορεί, αν κρίνει σκόπιμο, να έχει προσωπική επαφή και επικοινωνία, με τον "πάσχοντα" ή να διατάξει ιατρική πραγματογνομωσύνη, εκτός αν πρόκειται για βαριές μορφές σωματικής ή διανοητικής αναπηρίας ή αν υπάρχει βεβαίωση, από δημόσια Αρχή !
      Στη σχετική αίτηση, ο αιτών, πρέπει προφανώς, να κατονομάζει και το πρόσωπο εκείνο, που είναι το πλέον κατάλληλο, για το έργο του δικαστικού συμπαραστάτη (υπάρχουν και ασυμβίβαστα, προσοχή), το οποίο θα είναι λογικά, κάποιος συγγενής καθώς και τρία πρόσωπα, που θα απαρτίσουν το λεγόμενο "εποπτικό συμβούλιο", που θα εποπτεύει το έργο του δικαστικού συμπαραστάτη.