ακύρωση διαταγής πληρωμής

     Κακά τα ψέματα, ένας μεγάλος (αν όχι ο μεγαλύτερος) όγκος υποθέσεων που απασχολούν τα αστικά (αλλά και τα ποινικά) Δικαστήρια έχει οικονομικό υπόβαθρο-αντικείμενο, πρόκειται για χρηματικές διαφορές, που φτάνουν στα ακροατήρια.

  Βέβαια, η διαταγή πληρωμής, για την οποία γίνεται λόγος σήμερα, δεν εκδίδεται κατόπιν συζήτησης στο ακροατήριο, αλλά αποτελεί ουσιαστικά μια δικαστική (είτε Ειρηνοδίκη, είτε Πρωτοδίκη) διαταγή για την πληρωμή συγκεκριμένου ποσού, που εκδίδεται πιο γρήγορα και δίχως αντίλογο, εφόσον ο δανειστής προσκομίσει έγγραφα, που αποδεικνύουν την απαίτηση του, εναντίον του οφειλέτη.

 Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις έκδοσης διαταγών πληρωμής, είναι από αξιόγραφα (γραμμάτια και επιταγές, δηλαδή), από μισθώσεις και από κάθε είδους δανειακές (τραπεζικές, κατά κανόνα) συμβάσεις (εσχάτως προστέθηκε και η περίπτωση της έκδοσης για μη καταβληθέντες μισθούς σε εργαζόμενο).

   Για να εκδοθεί η διαταγή πληρωμής (σε ιδιωτικά πάντα χρέη), θα πρέπει η απαίτηση, όχι μόνον να αποδεικνύεται εγγράφως, αλλά να είναι βέβαιη, εκκαθαρισμένη και να μην εξαρτάται από αίρεση ή προθεσμία και παράλληλα, να περιέχει η αίτηση της, όλα τα αναγκαία εκ του Νόμου στοιχεία !

   Επίσης, για να μην χάσει την ισχύ της, θα πρέπει να επιδοθεί εντός συγκεκριμένης προθεσμίας στον οφειλέτη, ενώ αποτελεί εκτελεστό τίτλο (μπορεί δηλαδή να γίνει αναγκαστική εκτέλεση, βάση αυτής) και μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποκτήσει και ισχύ δεδικασμένου, οπότε ανατρέπεται πλέον δύσκολα.

    Ο οφειλέτης τώρα ή καλύτερα ο καθ' ού η διαταγή πληρωμής, μπορεί να αμυνθεί, όταν του κοινοποιηθεί το δικαστικό αυτό έγγραφο, με δικαστικό επιμελητή, με ένα ένδικο βοήθημα, που ονομάζεται "ανακοπή" και αποτελεί μια περίπτωση, από τις ανακοπές, που προβλέπει ο Νόμος, για τις περιπτώσεις αυτές, όπου εκδίδονται δικαστικές πράξεις εις βάρος κάποιου και του προκαλούν βλάβη ή θέτουν σε κίνδυνο τα έννομα συμφέροντα του, δίχως να έχει προσκληθεί ή να έχει λάβει μέρος, σε αυτές !

    Με την ανακοπή, ζητείται η ολική ή μερική ακύρωση της διαταγής πληρωμής και σε αυτήν μπορεί να περιλαμβάνεται κάθε τυπικός ή ουσιαστικός λόγος, με τον οποίο αμφισβητείται η ύπαρξη της απαίτησης και το ποσόν αυτής.

     Είναι τόσο γενικοί οι λόγοι ανακοπής, που δε λέω "φαντασία να υπάρχει" (διότι θα πρέπει να έχουν και έρεισμα στο Νόμο, χαχα), αλλά πραγματικά εναπόκειται στην αντίληψη του δικηγόρου, να τους εντοπίσει και να τους προβάλλει σε κάθε μία, ξεχωριστή, περίπτωση.

   Κάθε διαταγή πληρωμής είναι ξεχωριστή και πρέπει οι λόγοι της ανακοπής να προσαρμόζονται στα εκάστοτε δεδομένα της κάθε περίπτωσης, αν η απαίτηση δεν αμφισβητείται π.χ θα πρέπει το βάρος να πέσει σε τυχόν τυπικές ελλείψεις.

     Εδώ θέλω να υπενθυμίσω ένα από τα highlights της καριέρας μου, αυτά δηλαδή που έχεις να τα θυμάσαι για πάντα, όταν πέτυχα την ακύρωση διαταγής πληρωμής, από τράπεζα για πιστωτική κάρτα, με τον εξής τρόπο : δίπλα στο όνομα (επώνυμο και πατρώνυμο) της οφειλέτριας, αναγραφόταν η διεύθυνση, οδός και αριθμός, αλλά σε έναν γειτονικό Δήμο της Αθήνας και όχι εκεί που έμενε πραγματικά και έγινε δεκτός ο ισχυρισμός μας, ότι προκύπτει έτσι ...αμφιβολία, για το αν μιλάμε για το ίδιο πρόσωπο (είχα προβάλει βέβαια και ουσιαστικούς ισχυρισμούς παραγραφής κλπ, αλλά για να μην μπαίνει και σε αυτά η Ειρηνοδίκης, εξαφάνισε την διαταγή πληρωμής, για τον τυπικό αυτό λόγο) !

    Τέλος, να πούμε ότι η άσκηση ανακοπής, δεν αναστέλλει την εκτελεστότητα της διαταγής πληρωμής, κανονικά χρειάζεται να ασκηθεί και παράλληλη αίτηση αναστολής εκτέλεσης, αλλά η λογική λέει πως ο δανειστής δεν θα εκτελέσει, έως την αμετάκλητη εκδίκαση της ανακοπής (πρώτος, δεύτερος βαθμός και τυχόν Άρειος Πάγος), διότι αν εκτελεστεί και εν συνεχεία ακυρωθεί εν όλω ή εν μέρει, θα πρέπει να αποζημιώσει τον οφειλέτη, θα βρεθεί δηλαδή και να χρωστάει ο εκδόσας την διαταγή πληρωμής...