Οι ειδήσεις για συλλήψεις επιχειρηματιών (μέχρι στιγμής, Mrs Fena στη Θεσσαλονίκη και τώρα κρεατέμπορος στην Πελοπόννησο), λόγω μη απόδοσης Φ.Π.Α, εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οι οποίες καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στα δελτία ειδήσεων (βλέπετε πάντοτε χαιρόμαστε όταν συλλαμβάνεται ο "κακός" και κυρίως κάποιος άλλος και όχι εμείς) εγείρουν ορισμένα σοβαρά ερωτήματα και προβληματισμούς :
1. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό το Κράτος να διώκει και να συλλαμβάνει κάποιον για χρέος π.χ 150.000 ευρώ, όταν το ίδιο οφείλει από επιστροφές ΦΠΑ μερικά ..δις ευρώ (χώρια τα φέσια από μη πληρωμή εκτελεσθέντων έργων και προμηθειών) !
2. Γιατί όποιος χρωστά στο Κράτος να διαπράττει (και) ποινικό αδίκημα και να μην συνιστά έγκλημα και η μη πλρωμή συμβατικών χρεών μεταξύ ιδιωτών ;
3. Πόσο νόμιμη και συνταγματική μπορεί να είναι η πρόβλεψη του σχετικού Νόμου ότι τα εν λόγω εγκλήματα είναι αυτόφωρα για χρονικό διάστημα ..ετών ; Όλα πρέπει να έχουν κάποια όρια, το ίδιο και το αυτόφωρο, δεν μπορεί να υπάρχει η σχετική εκκρεμότητα εσαεί.
4. Τι εξυπηρετεί αλήθεια η σύλληψη, πέραν του πρόσκαιρου εντυπωσιασμού και γιατί δεν είναι αρκετή η απευθείας κλήση του οφειλέτη σε Δίκη ;
5. Τι θα κερδίσει το Κράτος από τη σύλληψη ή τη φυλάκιση ενός επιχειρηματία, ο οποίος αντιμετωπίζει εύλογα οικονομικές δυσχέρειες, ειδικά στη σημερινή εποχή της Κρίσης ; Αν μπει στη φυλακή, τι θα συμβεί με την επιχείρηση ; ποιος θα τη διαχειρίζεται ; (εκτός αν σκοπός μας είναι η εξόντωση και το κλείσιμό της).
Είναι επομένως καιρός, ο Νομοθέτης να επαναπροσδιορίσει ορισμένα πράγματα, όχι μόνον για λόγους ισότητας, αλλά και επειδή το σύστημα αυτό έχει αποτύχει και δεν αποδίδει καρπούς.
Τα πινάκια των Δικαστηρίων βρίθουν με υποθέσεις μη καταβολής χρεών προς Δημόσιο, Ταμεία, κλπ., με συνέπεια την καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης σε άλλες (πιο σοβαρές) υποθέσεις.
Το ίδιο το Κράτος έρχεται εκ των υστέρων και θεσπίζει Νόμους που απαλλάσσουν τους οφειλέτες ή ρυθμίζουν δήθεν τα χρέη, στην ουσία δηλαδή αυτοαναιρείται.
Οι ποινές εξάλλου που επιβάλλονται είναι, μετά τη μετατροπή τους σε χρήμα, μηδαμινές μπροστά στο πραγματικό χρέος και έτσι "συμφέρει" κάποιος να πληρώσει την ποινή και όχι το χρέος !!
Η μόνη λύση είναι να καταργηθούν επιτέλους τα σχετικά ποινικά αδικήματα, ώστε να αποσυμφορηθούν και τα Δικαστήρια και η είσπραξη των οφειλομένων να επιδιώκεται αποκλειστικά με τα άλλα μέσα που παρέχει ο Νόμος (κατασχέσεις κλπ).
1. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό το Κράτος να διώκει και να συλλαμβάνει κάποιον για χρέος π.χ 150.000 ευρώ, όταν το ίδιο οφείλει από επιστροφές ΦΠΑ μερικά ..δις ευρώ (χώρια τα φέσια από μη πληρωμή εκτελεσθέντων έργων και προμηθειών) !
2. Γιατί όποιος χρωστά στο Κράτος να διαπράττει (και) ποινικό αδίκημα και να μην συνιστά έγκλημα και η μη πλρωμή συμβατικών χρεών μεταξύ ιδιωτών ;
3. Πόσο νόμιμη και συνταγματική μπορεί να είναι η πρόβλεψη του σχετικού Νόμου ότι τα εν λόγω εγκλήματα είναι αυτόφωρα για χρονικό διάστημα ..ετών ; Όλα πρέπει να έχουν κάποια όρια, το ίδιο και το αυτόφωρο, δεν μπορεί να υπάρχει η σχετική εκκρεμότητα εσαεί.
4. Τι εξυπηρετεί αλήθεια η σύλληψη, πέραν του πρόσκαιρου εντυπωσιασμού και γιατί δεν είναι αρκετή η απευθείας κλήση του οφειλέτη σε Δίκη ;
5. Τι θα κερδίσει το Κράτος από τη σύλληψη ή τη φυλάκιση ενός επιχειρηματία, ο οποίος αντιμετωπίζει εύλογα οικονομικές δυσχέρειες, ειδικά στη σημερινή εποχή της Κρίσης ; Αν μπει στη φυλακή, τι θα συμβεί με την επιχείρηση ; ποιος θα τη διαχειρίζεται ; (εκτός αν σκοπός μας είναι η εξόντωση και το κλείσιμό της).
Είναι επομένως καιρός, ο Νομοθέτης να επαναπροσδιορίσει ορισμένα πράγματα, όχι μόνον για λόγους ισότητας, αλλά και επειδή το σύστημα αυτό έχει αποτύχει και δεν αποδίδει καρπούς.
Τα πινάκια των Δικαστηρίων βρίθουν με υποθέσεις μη καταβολής χρεών προς Δημόσιο, Ταμεία, κλπ., με συνέπεια την καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης σε άλλες (πιο σοβαρές) υποθέσεις.
Το ίδιο το Κράτος έρχεται εκ των υστέρων και θεσπίζει Νόμους που απαλλάσσουν τους οφειλέτες ή ρυθμίζουν δήθεν τα χρέη, στην ουσία δηλαδή αυτοαναιρείται.
Οι ποινές εξάλλου που επιβάλλονται είναι, μετά τη μετατροπή τους σε χρήμα, μηδαμινές μπροστά στο πραγματικό χρέος και έτσι "συμφέρει" κάποιος να πληρώσει την ποινή και όχι το χρέος !!
Η μόνη λύση είναι να καταργηθούν επιτέλους τα σχετικά ποινικά αδικήματα, ώστε να αποσυμφορηθούν και τα Δικαστήρια και η είσπραξη των οφειλομένων να επιδιώκεται αποκλειστικά με τα άλλα μέσα που παρέχει ο Νόμος (κατασχέσεις κλπ).
επτά μήνες μετά μαθαίνουμε ότι έχουν συλληφθεί συνολικά καμιά 500αριά άτομα, με συνολικά χρέη ύψους 1 δις ευρώ και το ερώτημα είναι φυσικά πόσα από αυτά εισέπραξε το Κράτος ;; Με συλλήψεις δε λύνεται το δημοσιονομικό πρόβλημα της Χώρας, διότι : 1. ουκ αν λάβοις παρα του μη έχοντος και 2. μόνο με κατασχέσεις και δεσμεύσεις περιουσίας, μπορεί να μπουν κάποια χρήματα στα Ταμεία, όχι με συλλήψεις, μαστιγώσεις, διαπομπεύσεις κ.ο.κ
ΑπάντησηΔιαγραφή