μόνο ένας Δράκων θα μπορούσε τελικά !

    Το ελληνικό πρόβλημα του χρέους, διαιωνίζεται και δε βρίσκει λύση, αφού τα μέτρα, που παίρνονται, είναι ασπιρίνες για τον καρκίνο, "χαϊδολογήματα" και μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση, από κυβερνήσεις άβουλες, άσχετες και κολλημένες στην αγάπη τους, για οποιονδήποτε χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως οι και ίδιοι !
  Από την άλλη, ακούμε καθημερινά, για ενιαίο μισθολόγιο, που μόνο ενιαίο δεν είναι, αφού κάποιοι θεωρούνται πιο ίσοι, από τους ίσους, για τεχνάσματα, ώστε κάποιοι να μην χάσουν ούτε ευρώ, από τη σύνταξη ή το εφάπαξ, σε βάρος άλλων κορόϊδων και γενικά για ένα απίστευτο φαγοπότι, που συνεχίζεται στο ευρύτερο δημόσιο, με 3χίλιαρα και 4χίλιαρα (!), τη στιγμή, που 3 εκατομμύρια έλληνες, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας.
   Ο μακροχρόνια άνεργος του ιδιωτικού τομέα (και όχι μόνον αυτός), που φορολογείται ανηλεώς, για να συνεχίσει να χρηματοδοτείται αυτό το άθλιο "παρακράτος", κράτος εν κράτει, τα πράσινα και γαλάζια παιδιά, πως να μην παρασυρθεί μετά από το κήρυγμα της χ.α, όταν βλέπει, ακούει και κυρίως βιώνει την ΑΔΙΚΙΑ, στο πετσί του ;
   Μετά, καθόμαστε και συζητάμε αν απαιτούνται νέα μέτρα : φυσικά και απαιτούνται, αλλά όχι νέα φορομπηχτικά μέτρα, ώστε αυτή η άδικη, παράλογη, παράνομη και ανήθικη κατάσταση, να διαιωνίζεται, αλλά μέτρα ακριβώς, προς μια δικαιότερη κατανομή των βαρών, διόρθωσης των μισθολογικών υπερβολών στα νέα δεδομένα, περιορισμού της αλόγιστης σπατάλης, σε αντιπαραγωγικούς ανθρώπους και θεσμούς και ενίσχυσης εκείνων, που θέλουν και μπορούν να προκόψουν, για το καλό το δικό τους, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας !
    Ο τύραννος της αρχαίας Αθήνας, Δράκων, έμεινε στην ιστορία, ως γνωστόν, για τους πολύ σκληρούς Νόμους, που θέσπισε και αναφέρονται και σήμερα, ως "δρακόντεια μέτρα" : ενδεικτικά να πούμε, ότι τιμωρούνταν με θάνατο, αδικήματα, όπως η κλοπή μήλου και η ...τεμπελιά...
    Δε λέμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, ούτε σε "λύσεις" αρχαίας Σπάρτης, όπου πιθανόν θα διατασσόταν η ...ευθανασία ενός μεγάλου αριθμού συνταξιούχων και Δ.Υ, αφού το ελληνικό πρόβλημα ξεκινάει από εκεί, από τον υπερβολικά μεγάλο αριθμό συντάξεων και μισθών στο ευρύτερο δημόσιο !
   Από την άλλη, δεν μπορεί π.χ το μέγαρο της ερτ (που ο κόσμος πλήρωσε και πληρώνει) να παραμένει εσαεί υπό κατάληψη, οι πρυτάνεις και οι δήμαρχοι να αρνούνται να εκτελέσουν εντολές υπουργών και να απειλούν και με μηνύσεις, το ενιαίο μισθολόγιο να ισχύει μόνον για ορισμένα κορόϊδα, να υπάρχει τέτοια απροθυμία απομάκρυνσης πλεονάζοντος, ακόμα και επίορκου, προσωπικού κ.ο.κ.
    Όταν ακόμα και οι υπάρχοντες -όχι δρακόντειοι- Νόμοι, δεν εφαρμόζονται, επειδή κάποιοι επιτήδειοι βρίσκουν παραθυράκια, με την ανοχή της πολιτείας, να τους παρακάμπτουν, λειτουργώντας ως παρακρατικά τρωκτικά, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, τουλάχιστον προς το καλύτερο, γιατί προς το χειρότερο, μπορεί !
   Μπορεί όλοι να θέλουμε δημοκρατία και ελευθερία και να αποστρεφόμαστε τυραννίες και χούντες, ωστόσο εξίσου ή και περισσότερο βλαπτικές, είναι και η ασυδοσία, η αποχαύνωση, η αποσάρθρωση, η κοινωνική διάβρωση και οι "λογικές" του τύπου, "το κράτος είμαι εγώ" ή "live and let die".