Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει...

    Ασφαλώς, το μεγάλο θέμα της επικαιρότητας, είναι η Ρωσο-Ουκρανική κρίση και οι επιπτώσεις, που μπορεί να έχει παγκοσμίως, ο καθένας, ειδικός και μη, λέει την άποψή του, οπότε ας πω και τη δική μου !
  Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι η κίνηση του Πούτιν, να στείλει στρατό και να καταλάβει ουσιαστικά την Κριμαία, υπήρξε πολύ βιαστική, σπασμωδική και γι' αυτό λανθασμένη, αφού οδήγησε σε διεθνή απομόνωση τη Ρωσία, ουσιαστικά την κόλλησαν όλοι, με την πλάτη στον τοίχο και ανάγκασε τη Μέρκελ να παρατηρήσει (εύλογα) "σε ποιο κόσμο ζει ο Πούτιν' ;;
   Όσο σημαντική και αν είναι η εν λόγω χερσόνησος, από στρατηγική άποψη, για τη Ρωσία, η αποστολή στρατευμάτων και η κατάληψη εδαφών, ενός άλλου αυτόνομου και ανεξάρτητου κράτους, όπως η Ουκρανία, εν καιρώ ειρήνης, είναι πράξη αψυχολόγητη, αδικαιολόγητη και παράνομη ! (στο σημείο αυτό, μια χαρά τους τα είπε, η Αμερικανίδα εκπρόσωπος στον ΟΗΕ, απ' ότι άκουσα)
   Η πρόφαση της διακινδύνευσης Ρώσων στην Ουκρανία, δεν φαίνεται πειστική, αφού δεν υπήρξαν μαζικά περιστατικά βίας, εναντίον τους, αλλά μεμονωμένα και μάλλον, ΜΕΤΑ την έλευση των Ρώσων στρατιωτών...
   Ο Πούτιν, όφειλε και οφείλει, να περιμένει, να αποφασίσει, για τη μοίρα του, ο ίδιος ο Ουκρανικός λαός, μέσα από δημοκρατικές και αδιάβλητες διαδικασίες, είτε εκλογών, είτε δημοψηφίσματος, μόνον μία ελεύθερη και δημοκρατική λύση, μπορεί να έχει διάρκεια, μία στρατιωτική-βίαιη επιβολή, θα έχει, εξ ορισμού, ημερομηνία λήξης !
   Ένα ρητό, λέει, ότι αν αγαπάς, κάποιον, άστον να φύγει, αν οι Ουκρανοί, θεωρούν ότι "ανήκουν στη Δύση" και θέλουν να αποκοπούν, από το ρωσικό εναγκαλισμό, πρέπει να είναι ελεύθεροι να το κάνουν (μπορεί, ποιος ξέρει, στο μέλλον να το μετανιώσουν και να γυρίσουν στην αγκαλιά της "ρωσικής αρκούδας")...
    Οι πρόσφατες ταραχές και η αποπομπή του, υπό ρωσική επιρροή, Γιανουκόβτιτς, έδειξαν ότι οι Ουκρανοί ζητάνε περισσότερη ελευθερία και δημοκρατία, ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, δεν μπορεί ο Πρόεδρος να βάζει-θέλει ..χρυσή χέστρα στην τουαλέτα του, όταν ο λαός πεινάει !
    Μόνο, ο ίδιος ο Ουκρανικός λαός, μπορεί να αποφασίσει για το μέλλον του, δεν χρειάζεται το "σερίφη" Πούτιν, να του πει τι θα κάνει, επομένως τα ρωσικά στρατεύματα, θα πρέπει να αποσυρθούν άμεσα, από την Κριμαία, διότι αυτό επιβάλλει και το συμφέρον της ίδιας της Ρωσίας, που κινδυνεύει να απομονωθεί και να χάσει το όποιο δίκιο έχει...
    Από εκεί και μετά, ο βασικότερος κίνδυνος, για μένα, είναι το όποιο αποτέλεσμα των δημοκρατικών διαδικασιών (εκλογών, δημοψηφίσματος κλπ), να είναι οριακό, οπότε να μην το δεχτεί εύκολα η μειοψηφία, να αρχίσουν κατηγορίες, για πιθανή νοθεία και νέος γύρος αναταραχών και συγκρούσεων.
     Εκεί είναι που πρέπει μετά, να επέμβει, η διεθνής κοινότητα όμως πλέον και όχι η Ρωσία μονομερώς, μέσω των οργάνων της (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ), για να επιβάλλει τη θέληση της, έστω και οριακής, πλειοψηφίας, να διασφαλίσει την ομαλότητα και την ανασυγκρότηση της Ουκρανίας, σε πιο στέρεα, δημοκρατικά θεμέλια και να φροντίσει, για το βασικό ζητούμενο, που είναι η καταπολέμηση της φτώχιας, της αδικίας και η οικονομική ανάπτυξη της χώρας αυτής, που βλέπει τους "αγωγούς", να περνάνε, από τα εδάφη της, χωρίς αντίκρισμα και ουσιαστικό όφελος !
     Ο κόσμος και οι ισορροπίες αλλάζουν διαρκώς, ειδικά στη σύγχρονη τεχνολογική εποχή και οφείλεις να προσαρμόζεσαι, διπλωματικά, στα νέα δεδομένα και όχι να συμπεριφέρεσαι, σαν κόκορας, όπως ο Πούτιν..