φιλοσοφία για αρχάριους

    Ένας γνωστός ιερομόναχος, σε Μοναστήρι της κεντρικής Ελλάδας, που διατηρεί δικιά του ιστοσελίδα και τα κηρύγματά του, προβάλλονται και διαδικτυακά, αφηγείται, μεταξύ άλλων και το εξής περιστατικό : ότι μπήκε σε ένα ασανσέρ, μαζί με μία γριούλα και τη ρώτησε "τι κάνεις ; σου έκοψαν και εσένα τη σύνταξη ;"
  Δεν θέλω να προσβάλλω το μοναχό, αλλά δεν θεωρώ και τόσο φυσιολογικό, να ρωτάς, εξαρχής, μία άγνωστη ηλικιωμένη γυναίκα, για τη σύνταξη, για ένα οικονομικό δηλαδή θέμα, αλλά κυρίως να μην ξέρεις την απάντηση, ως φωτισμένος άνθρωπος και να την ξέρει μια "απλή" γριούλα !
  Η γιαγιά λοιπόν, απάντησε, με τη σοφία των χρόνων της, την πείρα της ζωής και το κοφτερό, ακόμα, μυαλό της : "δε μας την έκοψαν, παιδί μου, απλά πριν παίρναμε πιο πολλά, από ό,τι έπρεπε και τώρα, όσα μας χρειάζονται".
  Αυτό το απλό πράγμα, ότι δηλαδή σήμερα, δε μιλάμε για ..λιτότητα, το φάντασμα της οποίας κυνηγά η Αριστερά, αλλά για μία εκλογίκευση, για μία διόρθωση της υπερβολής των προηγούμενων χρόνων, για μία νέμεση, στην Ύβρη, που προηγήθηκε, αδυνατούν ακόμα να συλλάβουν και να χωνέψουν, πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας !
   Το πιο λυπηρό, είναι, ότι αρκετοί Δ.Υ και συνταξιούχοι, βγαίνουν σε δημόσια fora και βρίζουν συνεχώς και καταριούνται, κυρίως το Σαμαρά (γι' αυτό ίσως του συμβαίνουν αναποδιές, όπως το σπάσιμο του χεριού, προχθές), βγάζουν μία ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ εμπάθεια και χολή, προς εκείνους, που -αναγκαστικά- μείωσαν τις υπερβολικές, έως και ..τερατώδεις, αποδοχές τους, αντί να αισθάνονται συνυπεύθυνοι, για τη σημερινή κατάντια-χρεοκοπία.
    Ευτυχώς πάντως, που δεν είναι όλοι έτσι, υπάρχουν και άνθρωποι, όπως η γριούλα, της ιστορίας ή ακόμα και εκείνοι, οι συνταξιούχοι (κυρίως απόστρατοι), που δήλωσαν ότι, ενόψει των προβλημάτων ρευστότητας, θα δέχονταν να μη λάβουν μία ή δύο συντάξεις και μας συγκίνησαν !
    Επομένως, αν το φιλοσοφήσει κανείς, όπως αυτή η γιαγιά, θα πάψει να ζει στο παρελθόν και στην πίκρα και θα κάνει καλό, πρώτα απ΄ όλα στον εαυτό του..
     Είναι σαφές, ότι τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως τα τελευταία πέντε, πριν τη χρεοκοπία του 2010, πολλοί ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους, είχαν απολαβές, πολύ παραπάνω, από τα προσόντα, την αξία και την προσφορά τους, στην κοινωνία και τα "παραπανίσια" αυτά λεφτά, κατευθύνονταν κυρίως σε απρόσφορη κατανάλωση, επίδειξη και γενικά, υπήρξε, μία -αναμενόμενη σε αυτές τις περιπτώσεις- διαφθορά, από το πολύ και εύκολο χρήμα.
     Το χρήμα αυτό, φυσικά, ήταν -κυρίως- δανεικό και τώρα, ήρθε ο λογαριασμός, η ώρα της αποπληρωμής, το χρέος είναι μεν επονείδιστο, πρώτα για τους εγκληματίες πολιτικούς, που το πήραν και το μοίρασαν στους πελάτες-ψηφοφόρους και έπειτα, για εκείνους, που τα έφαγαν, σίγουρα όμως δεν είναι ανύπαρκτο ή παράνομο !
      Πάντως, το θέμα, δεν είναι, απλώς, να επανέλθουμε σε έναν πιο φυσιολογικό και λιτό βίο, όπως επαγγέλλεται η νέα κυβέρνηση (αν και μία χαρά, "βολεύει" και τα δικά της παιδιά, όπως και οι προηγούμενοι), αλλά να επανέλθει η έννοια της (κοινωνικής)Δικαιοσύνης, να μην υπάρχει π.χ η τόσο μεγάλη ψαλίδα, ανάμεσα στους όρους και τις αμοιβές εργασίας, μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και ο καθένας να αμείβεται, με όσα του χρειάζονται, για να ζήσει και πάντα ανάλογα, με τα προσόντα, την αξία και την προσφορά του.