ένας Σταθμός στην ζωή μου

   Οι Θεολόγοι, είναι διχασμένοι, αναφορικά, με το αν πρέπει οι άνθρωποι, που έχουν βιώσει κάποιο Θαύμα, να το διηγούνται, στους άλλους ή όχι και αυτή η αμφισβήτηση, προκύπτει, από την Αγία Γραφή και τα Ευαγγέλια, όπου ο ίδιος ο Χριστός, άλλοτε λέει σε εκείνον, που θεράπευσε, πήγαινε και πες αυτό που έκανε ο Θεός, για σένα, σε όλους και άλλοτε λέει, μην πεις σε κανέναν, αυτό, που σου συνέβη, πριν λίγο !
  Το λογικό θα ήταν, τα Θαύματα, που γίνονται, να μεταδίδονται, σε όσο το δυνατόν περισσότερους, για να ενισχύεται η Πίστη και εκείνων, ωστόσο η εμπειρία διδάσκει, ότι ο άνθρωπος, που ζει στο σκοτάδι και στην πλάνη, μακριά από το Θεό, Ό,ΤΙ και να του πεις, πάλι θα δυσπιστήσει, θα αμφισβητήσει, ίσως και θα χλευάσει...
  Το περιστατικό αυτό, που θα διηγηθώ, συνέβη το καλοκαίρι του 2009, ήτοι σχεδόν έξι χρόνια πριν : οδηγούσα ένα παλιό νισσάν, στο δρόμο Χαλκίδας-Ν.Αρτάκης και σταμάτησα για τυρόπιτα, σε ένα μαγαζί, που ονομάζεται "Σταθμός". Όταν μπήκα στο αυτοκίνητο, για να ξανά ξεκινήσω, ήταν τελείως "νεκρό", δεν έστριβε καν η μίζα !
   Πέρα από το όνομα του καταστήματος, που είναι συμβολικό (ταιριάζει με τον τίτλο), δύο άλλες "συμπτώσεις", είναι πως ακριβώς απέναντι, υπάρχει συνεργείο νισσάν και παραδίπλα ηλεκτρολογείο αυτοκινήτων (όπως αποδείχτηκε η βλάβη ήταν ηλεκτρολογικής φύσεως : "ντίζα")...
   Ο μηχανικός, που ήρθε από απέναντι και άνοιξε το καπό και εξέταζε τη μηχανή, ήταν πολύ νεαρός και άπειρος, οπότε σε κάποια στιγμή, εμφανίστηκε, από το πουθενά, ένας άνδρας, γύρω στα 40, με ξανθοκόκκινα μαλλιά και περίεργο κάπως ντύσιμο για καλοκαίρι (παντελόνι στρατιωτικού τύπου) και του είπε "χτύπα εδώ" και αμέσως μετά πήρε εμπρός ο κινητήρας !
    Πέρασε αρκετός καιρός, έως ότου αντιληφθώ, ότι ο άνδρας εκείνος, ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος, η μνήμη Του οποίου, εορτάζεται αύριο, ήτοι στις 27/5 κάθε έτους, εξ ού και η επιλογή της σημερινής ημέρας (παραμονής της Εορτής), για να διηγηθώ το γεγονός.
    Όσοι Τον έχουν δει και είναι ΠΟΛΛΟΙ αυτοί, κάπως έτσι Τον περιγράφουν και αυτό συμπίπτει και με τα στοιχεία του βίου Του : ήταν στρατιώτης των Ρώσσων, που πιάστηκε αιχμάλωτος, από τους Τούρκους, έζησε στο Προκόπι της Μ. Ασίας και εκοιμήθη το 1730, σε ηλικία 40 ετών.
    Φυσικά, το Θαύμα δεν είναι ότι βοήθησε να φτιαχτεί το αυτοκίνητο, αυτό είναι το τελευταίο και το πιο επουσιώδες : το ΜΕΓΑΛΟ θαύμα, είναι ότι με αξίωσε να Τον δω, μπροστά μου, ολοζώντανο, μου έκανε αυτή την Τιμή, χωρίς έως τότε να τον γνωρίζω, καλά καλά και μιλάμε για έναν Άγιο, που έχει "κοιμηθεί", πριν από 285 χρόνια, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο θάνατος ΔΕΝ υπάρχει, έχει νικηθεί, με την Ανάσταση του Χριστού, ότι η σχετική διδασκαλία της Ορθοδοξίας, δεν είναι γράμμα κενό !
    Έως τότε, είχα ακούσει απλά, για τον Άγιο, είχαμε και μια εικονίτσα Του, στο σπίτι, καθώς η μητέρα μου, είναι από Εύβοια (από το χωριό Κήποι, μεταξύ Οξυλίθου και Κονιστρών) και όλοι οι Ευβοείς ευλαβούνται τον Άγιο, αφού "το σπίτι Του", είναι στην Εύβοια, στο χωριό Προκόπι, όπου αναπαύεται το Ιερό Του Λείψανο και επιτελεί χιλιάδες θαύματα, κάθε χρόνο.
     Εδώ ανοίγω μια παρένθεση και θέλω να πω ότι οι Αγιογραφίες Του Αγίου, δεν Τον παρουσιάζουν, όπως θα έπρεπε, Τον δείχνουν, συνήθως, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, να κρατάει το Σταυρό και με αραιά μαλλιά και ρούχα πρόχειρα, ήτοι δίνουν μία εικόνα Του, που δεν ταιριάζει με ένα παλικάρι, με έναν Στρατιώτη !
     Η πρώτη φορά, που Τον επισκέφτηκα στο Ναό Του, στο Προκόπι, ήταν λίγο μετά, το συμβάν αυτό, ήτοι την άνοιξη του 2010, για έναν γάμο και εκεί έμαθα, για την παράδοση, που υπάρχει, να περπατάνε οι προσκυνητές, περίπου 35 με 40 χιλιόμετρα, για Τον προσκυνήσουν και να εκπληρώσουν έτσι το Τάμα τους ή να Του ζητήσουν βοήθεια.
    Το καλοκαίρι του 2010, έκανα και ο ίδιος την υπέροχη αυτή διαδρομή, μέσα από πυκνό πευκοδάσος, με ρεματιές, ποτάμια και λιβάδια (για να πω την αμαρτία μου, "έκλεψα" περίπου 5 χιλιόμετρα, ήτοι περπάτησα "μόνον" τα 30), ξεκίνησα, αν θυμάμαι καλά, περί τις 3 το μεσημέρι και έφτασα, συγκινημένος, κατά τις 10 το βράδυ, στην κοιλάδα του Προκοπίου, που λουζόταν από ένα υπερκόσμιο φεγγαρόφως !
     Φτάνοντας στο Ναό και αφού προσκύνησα το Άγιο Λείψανο, που σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση, παρόλο, που οι Τούρκοι, προσπάθησαν να το κάψουν, άρχισα να ανησυχώ, για το πως θα γυρίσω πίσω, στο αυτοκίνητο, επειδή τα ΚΤΕΛ δε λειτουργούν το βράδυ, που θα κοιμηθώ, μέχρι να ξημερώσει κλπ και τη ΣΤΙΓΜΗ ΕΚΕΙΝΗ, βλέπω να μπαίνει στο Ναό, ένας ξάδερφος από Χαλκίδα, που μετά φυσικά, με πήγε στο σημείο, που είχα αφήσει το αυτοκίνητο, στην ταβέρνα "Το Βυσσί" (είναι αυτά, που οι περισσότεροι, ονομάζουν "συμπτώσεις" χαχα).
     Για να μην πολυλογώ, ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος, είναι ένας από τους πιο θαυματουργούς Αγίους, που έχουμε στην Ελλάδα ("μένει" στο Προκόπι εδώ, όπως και εκεί, στην Ασία και όσες φορές, προσπάθησαν να Τον πάρουν, από εκεί, ξαναγύρισε πίσω !) και από τους πιο "γρήγορους" στην ικανοποίηση των αιτημάτων, είναι γνωστός σε όλον τον κόσμο, έχει εμφανιστεί σε πολλούς, έχει κάνει ακόμα και χειρουργικές επεμβάσεις, μαζί με γιατρούς και γενικά, είναι μεγάλη Ευλογία, που Τον έχουμε, δίπλα μας !
     Κάνει άπειρα χιλιόμετρα, κάθε χρόνο, για να βοηθήσει ανθρώπους παντού (το σημείο, που ήρθε σε μένα, απέχει περί τα 50 χλμ, από το Προκόπι), τα ρούχα και τα παπούτσια Του, μέσα στη Λάρνακα αλλάζονται τακτικά, γιατί φθείρονται, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες, ότι το τζάμι, θολώνει από μέσα, ορισμένες φορές, σαν να αναπνέει, ακόμα και ότι έχει αλλάξει στάση-πλευρό, έχει δηλαδή μετακινηθεί το πρόσωπό Του.
     Το γιατί με επέλεξε, για να γνωριστούμε, τη δεδομένη στιγμή, δεν μπορώ να το ξέρω επακριβώς, ωστόσο υποψιάζομαι ότι Εκείνος ήξερε, ότι θα έρθουν δυσκολίες, τόσο προσωπικά, για μένα, όσο και γενικά, για τη χώρα μας και ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι θα είμαι δίπλα σου, στο εξής !
     Γενικά, θεωρώ, ότι αν έχεις καλή προαίρεση και Πίστη και κάνεις ένα βήμα, προς το Χριστό, Εκείνος και οι Άγιοί Του, θα κάνουν ..άλλα τρία, για να συναντηθείτε, για να ενισχυθεί και να ενδυναμωθεί η Πίστη και να πάψουν οι αμφιβολίες και το πάτημα στις δύο βάρκες, να διαλέξεις οριστικά το στρατόπεδο του Θεού και όχι το κάτεργο του Μαμωνά ή την Κόλαση του Σατανά...