Η "αμπαλίαση" (ξέρω ότι είναι αδόκιμος ο όρος, αλλά είναι εύστοχος εδώ, προέρχεται από το άμπαλος-άσχετος, στο ποδόσφαιρο, αλλά και γενικότερα), μερικές φορές τσακίζει κόκκαλα και παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, όπως φάνηκε και στην περίπτωση του τραυματισμού του Κύπριου στη Μύκονο (ο οποίος χαροπαλεύει και μακάρι να τα καταφέρει !), από σεκιουριτά.
Ο τελευταίος, ..ως δια μαγείας, από τη στιγμή, που προφυλακίστηκε, έπαψε να ονομάζεται από τα ΜΜΕ "μπράβος" και έγινε "σεκιουριτάς" και η αλήθεια είναι, με βάση όσα είχα γράψει στην προ-προηγούμενη ανάρτηση, ότι περίμενα κάτι καλύτερο, για εκείνον.
Δυστυχώς, φαίνεται όμως ότι επικράτησαν οι υστερικές κραυγές, η οχλαγωγία και η κοινή γνώμη (όπως η κοινή γυναίκα, δηλαδή η πόρνη) και κρίθηκε με όρους "ρωμαϊκής αρένας", που διψάει για αίμα (άλλως, με όρους εξιλέωσης των συγγενών του θύματος), παρά με όρους Δικαίου !
Όλοι οι άμπαλοι και οι άσχετοι, περί τα νομικά, άρχισαν τα διάφορα σχόλια, παρασυρμένοι βέβαια, από την άθλια μετάδοση του συμβάντος, από τα ΜΜΕ και έφτασαν στο σημείο, να πουν ότι η Μύκονος, είναι το "νησί των μπράβων", να κλείσουν ΌΛΑ τα νυχτερινά μαγαζιά της Μυκόνου, να πάνε όλοι οι Μυκονιάτες, στη φυλακή και σε τελική ανάλυση, να πέσει ναπάλμ στο νησί και να το βυθίσει, στον πάτο του Αιγαίου..
Σημαντικό ρόλο, έπαιξε και η αναβίωση αναμνήσεων, από το θάνατο του νεαρού Αυστραλού, Ντουζόν Σάμιτ, το 2008, με παρόμοιο (όχι όμως και όμοιο) τρόπο : εδώ έγκειται και η μεγαλύτερη ένσταση, ότι δηλαδή δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, δε μετράει το αποτέλεσμα, όπως διατείνονται οι άμπαλοι, αλλά το ΠΩΣ φτάνει κανείς στο (ίδιο) αποτέλεσμα.
Ας δούμε τα εξής παραδείγματα : πρώτον, "αναρχικός" πετάει μολότωφ σε κτίριο με κόσμο και κάποιος καίγεται ζωντανός (οποιαδήποτε ομοιότης με μαρφίν, μόνο τυχαία δεν είναι), δεύτερον, οδηγός τρένου, αντιλαμβάνεται πριν, από 50 μέτρα ότι τρελός, έχει σταματήσει πάνω σε ανισόπεδη διάβαση, για να αυτοκτονήσει και τρίτον, εργολάβος οικοδομών, δεν "μοντάρει" καλά τη σκαλωσιά, με συνέπεια να πέσει και να σκοτωθεί ένας εργάτης του !
Σύμφωνα με τη θεωρία των άμπαλων, περί τα νομικά, σχολιαστών του διαδικτύου, ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ, θα πρέπει να τιμωρηθούν ΤΟ ΙΔΙΟ, με τις ίδιες ποινές, εφόσον σε όλες τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι κοινό : ο θάνατος κάποιου..
Φυσικά, αυτή η "λογική" οδηγεί σε παράλογα συμπεράσματα και είναι προφανές, ότι στην πρώτη περίπτωση, έχουμε ανθρωποκτονία με πρόθεση (δόλο, έστω και ενδεχόμενο), ήτοι κακούργημα, στη δεύτερη δεν έχουμε καν έγκλημα, αφού ο οδηγός του τρένου, δεν μπορούσε να αποτρέψει το μοιραίο και στην τρίτη, έχουμε ανθρωποκτονία, αλλά από αμέλεια, ήτοι πλημμέλημα, το οποίο δεν δικαιολογεί καν προφυλάκιση, έστω και αν η συνέπεια (θάνατος) είναι ό,τι χειρότερο !
Κάθε χρόνο, στους ελληνικούς δρόμους, συμβαίνουν δεκάδες ανθρωποκτονίες, από αμέλεια οδηγών και αν δικάζονταν από τους χρήστες του διαδικτύου, μπορεί να κατέληγαν στη φυλακή, επειδή ..σκότωσαν (η διάκριση του Ποινικού Κώδικα σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και εξ αμελείας και η διαφορετική ποινική αντιμετώπιση, είναι, για αυτούς, ψιλά γράμματα προφανώς)..
Για να επιστρέψουμε στο συμβάν της Μυκόνου, προσωπικά και με όσα έγιναν γνωστά, από τα ρεπορτάζ, ΔΕΝ έχω πειστεί, ότι το πολύ δυσάρεστο αυτό αποτέλεσμα, υπήρξε προϊόν δόλου και όχι αμέλειας !
Δεν ξέρω σε ποια στοιχεία, βασίστηκαν Ανακριτής και Εισαγγελέας, ξέρω όμως ότι στο Δικαστήριο, θα εξεταστούν πολύ περισσότερα και το αποτέλεσμα, εικάζω, ότι θα είναι διαφορετικό (εξάλλου, αν η προφυλάκιση έγινε, για να κατευναστεί η κοινή γνώμη, πράγμα απαράδεκτο, ούτως ή άλλως, ίσως υπάρξει και αποφυλάκιση, πριν συμπληρωθεί το ανώτατο όριο)...
Στο Δικαστήριο, θα εξεταστούν τα πάντα, ακόμα και η προηγούμενη συμπεριφορά του θύματος, όχι για τη δημιουργία εντυπώσεων, αλλά επειδή ΈΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ, αυτό επιτάσσει ο Νόμος !
Όταν λαμβάνει χώρα, ένα συμβάν, σε ένα τόσο πολυσύχναστο χώρο, είναι ανέκδοτο να πεις ότι δεν θα υπάρχουν ΑΡΚΕΤΟΙ (για να μην πω "πολλοί") αυτόπτες μάρτυρες, για το τι έγινε, τι προηγήθηκε κλπ.
Παράλληλα, δεν μπορεί παρά να ανοίξει και μία μεγάλη κουβέντα, για το ποιοι επιλέγονται ως "σεκιούριτι", τι εκπαίδευση έχουν και τι εντολές παίρνουν και το πως να χειρίζονται τις περιπτώσεις, όπου ο χώρος που φυλάσσουν δέχεται "επίθεση" !
Αυτό, που πάντως, ΔΕΝ μπορώ να χωνέψω με τίποτα, ΑΝ αληθεύει ότι η φωνή, που ακούγεται στο βίντεο, είναι του κατηγορούμενου, ΠΩΣ κάποιος, που προφυλακίστηκε για έγκλημα δόλου, μένει στο σημείο και προσπαθεί να ..συνεφέρει το θύμα, αυτό αντιβαίνει σε κάθε στοιχειώδη κοινή λογική και αν ισχύει, θα ήθελα πραγματικά να δω πως το δικαιολόγησαν (..αν το δικαιολόγησαν) Ανακριτής και Εισαγγελέας.
Ο τελευταίος, ..ως δια μαγείας, από τη στιγμή, που προφυλακίστηκε, έπαψε να ονομάζεται από τα ΜΜΕ "μπράβος" και έγινε "σεκιουριτάς" και η αλήθεια είναι, με βάση όσα είχα γράψει στην προ-προηγούμενη ανάρτηση, ότι περίμενα κάτι καλύτερο, για εκείνον.
Δυστυχώς, φαίνεται όμως ότι επικράτησαν οι υστερικές κραυγές, η οχλαγωγία και η κοινή γνώμη (όπως η κοινή γυναίκα, δηλαδή η πόρνη) και κρίθηκε με όρους "ρωμαϊκής αρένας", που διψάει για αίμα (άλλως, με όρους εξιλέωσης των συγγενών του θύματος), παρά με όρους Δικαίου !
Όλοι οι άμπαλοι και οι άσχετοι, περί τα νομικά, άρχισαν τα διάφορα σχόλια, παρασυρμένοι βέβαια, από την άθλια μετάδοση του συμβάντος, από τα ΜΜΕ και έφτασαν στο σημείο, να πουν ότι η Μύκονος, είναι το "νησί των μπράβων", να κλείσουν ΌΛΑ τα νυχτερινά μαγαζιά της Μυκόνου, να πάνε όλοι οι Μυκονιάτες, στη φυλακή και σε τελική ανάλυση, να πέσει ναπάλμ στο νησί και να το βυθίσει, στον πάτο του Αιγαίου..
Σημαντικό ρόλο, έπαιξε και η αναβίωση αναμνήσεων, από το θάνατο του νεαρού Αυστραλού, Ντουζόν Σάμιτ, το 2008, με παρόμοιο (όχι όμως και όμοιο) τρόπο : εδώ έγκειται και η μεγαλύτερη ένσταση, ότι δηλαδή δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, δε μετράει το αποτέλεσμα, όπως διατείνονται οι άμπαλοι, αλλά το ΠΩΣ φτάνει κανείς στο (ίδιο) αποτέλεσμα.
Ας δούμε τα εξής παραδείγματα : πρώτον, "αναρχικός" πετάει μολότωφ σε κτίριο με κόσμο και κάποιος καίγεται ζωντανός (οποιαδήποτε ομοιότης με μαρφίν, μόνο τυχαία δεν είναι), δεύτερον, οδηγός τρένου, αντιλαμβάνεται πριν, από 50 μέτρα ότι τρελός, έχει σταματήσει πάνω σε ανισόπεδη διάβαση, για να αυτοκτονήσει και τρίτον, εργολάβος οικοδομών, δεν "μοντάρει" καλά τη σκαλωσιά, με συνέπεια να πέσει και να σκοτωθεί ένας εργάτης του !
Σύμφωνα με τη θεωρία των άμπαλων, περί τα νομικά, σχολιαστών του διαδικτύου, ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ, θα πρέπει να τιμωρηθούν ΤΟ ΙΔΙΟ, με τις ίδιες ποινές, εφόσον σε όλες τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι κοινό : ο θάνατος κάποιου..
Φυσικά, αυτή η "λογική" οδηγεί σε παράλογα συμπεράσματα και είναι προφανές, ότι στην πρώτη περίπτωση, έχουμε ανθρωποκτονία με πρόθεση (δόλο, έστω και ενδεχόμενο), ήτοι κακούργημα, στη δεύτερη δεν έχουμε καν έγκλημα, αφού ο οδηγός του τρένου, δεν μπορούσε να αποτρέψει το μοιραίο και στην τρίτη, έχουμε ανθρωποκτονία, αλλά από αμέλεια, ήτοι πλημμέλημα, το οποίο δεν δικαιολογεί καν προφυλάκιση, έστω και αν η συνέπεια (θάνατος) είναι ό,τι χειρότερο !
Κάθε χρόνο, στους ελληνικούς δρόμους, συμβαίνουν δεκάδες ανθρωποκτονίες, από αμέλεια οδηγών και αν δικάζονταν από τους χρήστες του διαδικτύου, μπορεί να κατέληγαν στη φυλακή, επειδή ..σκότωσαν (η διάκριση του Ποινικού Κώδικα σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και εξ αμελείας και η διαφορετική ποινική αντιμετώπιση, είναι, για αυτούς, ψιλά γράμματα προφανώς)..
Για να επιστρέψουμε στο συμβάν της Μυκόνου, προσωπικά και με όσα έγιναν γνωστά, από τα ρεπορτάζ, ΔΕΝ έχω πειστεί, ότι το πολύ δυσάρεστο αυτό αποτέλεσμα, υπήρξε προϊόν δόλου και όχι αμέλειας !
Δεν ξέρω σε ποια στοιχεία, βασίστηκαν Ανακριτής και Εισαγγελέας, ξέρω όμως ότι στο Δικαστήριο, θα εξεταστούν πολύ περισσότερα και το αποτέλεσμα, εικάζω, ότι θα είναι διαφορετικό (εξάλλου, αν η προφυλάκιση έγινε, για να κατευναστεί η κοινή γνώμη, πράγμα απαράδεκτο, ούτως ή άλλως, ίσως υπάρξει και αποφυλάκιση, πριν συμπληρωθεί το ανώτατο όριο)...
Στο Δικαστήριο, θα εξεταστούν τα πάντα, ακόμα και η προηγούμενη συμπεριφορά του θύματος, όχι για τη δημιουργία εντυπώσεων, αλλά επειδή ΈΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ, αυτό επιτάσσει ο Νόμος !
Όταν λαμβάνει χώρα, ένα συμβάν, σε ένα τόσο πολυσύχναστο χώρο, είναι ανέκδοτο να πεις ότι δεν θα υπάρχουν ΑΡΚΕΤΟΙ (για να μην πω "πολλοί") αυτόπτες μάρτυρες, για το τι έγινε, τι προηγήθηκε κλπ.
Παράλληλα, δεν μπορεί παρά να ανοίξει και μία μεγάλη κουβέντα, για το ποιοι επιλέγονται ως "σεκιούριτι", τι εκπαίδευση έχουν και τι εντολές παίρνουν και το πως να χειρίζονται τις περιπτώσεις, όπου ο χώρος που φυλάσσουν δέχεται "επίθεση" !
Αυτό, που πάντως, ΔΕΝ μπορώ να χωνέψω με τίποτα, ΑΝ αληθεύει ότι η φωνή, που ακούγεται στο βίντεο, είναι του κατηγορούμενου, ΠΩΣ κάποιος, που προφυλακίστηκε για έγκλημα δόλου, μένει στο σημείο και προσπαθεί να ..συνεφέρει το θύμα, αυτό αντιβαίνει σε κάθε στοιχειώδη κοινή λογική και αν ισχύει, θα ήθελα πραγματικά να δω πως το δικαιολόγησαν (..αν το δικαιολόγησαν) Ανακριτής και Εισαγγελέας.
Προς αποφυγή παρεξήγησης, η θέση μου, είναι η εξής : ο σεκιουριτάς, στην προσπάθειά του, να προστατεύσει τον εργοδότη του, από την απειλή ενός μεθυσμένου θαμώνα, που είχε συμπλακεί με άλλον, έφυγε και επέστρεψε, υπερέβαλλε ίσως, επιχείρησε μία άγαρμπη λαβή, για να τον ρίξει κάτω, ωστόσο δεν πιστεύω ότι ήθελε να του χτυπήσει ΚΑΙ το κεφάλι, δεν είχε προβλέψει αυτό το ενδεχόμενο (εδώ έγκειται και η αμέλειά του) ! Στο μοιραίο αυτό αποτέλεσμα, πιθανόν να συνετέλεσε ΚΑΙ η μέθη του θύματος, που εξασθένισε τα αντανακλαστικά του και μείωσε την ικανότητα αυτοπροστασίας. Αυτό είναι το προσωπικό συμπέρασμα, που έβγαλα, από όσα στοιχεία δημοσιοποιήθηκαν και η μεγαλύτερη απόδειξη, είναι, ξαναλέω, ότι ο κατηγορούμενος, δεν έσπευσε να εξαφανιστεί, αλλά έμεινε να προσφέρει, τις πρώτες βοήθειες !!
ΑπάντησηΔιαγραφή