Με αφορμή τα ειδεχθή εγκλήματα, που διαπράττουν, σε όλο τον κόσμο, φανατικοί μουσουλμάνοι-ισλαμιστές, που αποκαλούνται και τζιχαντιστές, κάποια σούργελα, που μπερδεύουν τη βούρτσα, με το άλλο, έχουν αρχίσει συγκρίσεις και παραλληλισμούς, με τωρινές ή παρελθοντικές καταστάσεις και καταλήγουν ότι "όλες οι θρησκείες είναι ίδιες" !
Βάζουν στο ίδιο τσουβάλι και τον Χριστιανισμό, αναφέρονται σε ..σταυροφορίες, σε γκρεμίσματα ειδωλολατρικών ναών και γενικά, κάνουν τα πάντα, για να αποδείξουν τι τρικυμία, επικρατεί στον εγκέφαλό τους..
Τα πράγματα είναι απλά : κάθε Θρησκεία, μπορεί να κριθεί, με βάση το τι επίσημα πρεσβεύει και κηρύσσει, μέσα από τα Ιερά Κείμενά της, όχι με βάση το τι έκαναν ή κάνουν, όσοι δηλώνουν, πιστοί ή Λειτουργοί της, τώρα ή στο παρελθόν.
Ο Χριστιανισμός είναι η τέλεια, η ανώτερη θρησκεία, που παραδώθηκε στον κόσμο, απευθείας, από τον Υιό του Θεού, τον Χριστό, που έζησε και δίδαξε, με τη δεύτερη φύση Του, την ανθρώπινη.
Απαραίτητη διευκρίνιση, ότι μιλώντας για Χριστιανισμό, αναφέρομαι πάντα, στην Ορθόδοξη Πίστη και Διδασκαλία, όχι στις διάφορες αιρέσεις-παραλλαγές, όπως ο καθολικισμός κλπ !
Ο Χριστιανισμός, λοιπόν, όπως αποκαλύπτεται κυρίως στην Αγία Γραφή και δη στην Καινή Διαθήκη, είναι η τέλεια θρησκεία, η θρησκεία της απόλυτης Αγάπης, η οποία αποθεώνεται και αναδεικνύεται στη μέγιστη αρετή, ενός Χριστιανού, χωρίς την οποία η Πίστη, είναι γράμμα κενό.
Στην πιο δύσκολη, ίσως, εντολή-παρακαταθήκη, που μας άφησε ο Χριστός, λέει να αγαπάμε ΚΑΙ τους εχθρούς μας, όσους μας αδικούν και μας κακοποιούν, όχι μόνον στα λόγια, αλλά και έμπρακτα, να τους ανταποδίδουμε καλό, έναντι του κακού, που μας έκαναν !
Δε λέει απλά, να μην ανταποδίδουμε το κακό, που μας έκαναν οι άλλοι, ούτε μόνον να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο, όταν μας ραπίσουν στο ένα ή να δίνουμε και τον άλλο χιτώνα, όταν μας κλέψουν τον ένα, αλλά να κάνουμε θετικές σκέψεις, για αυτούς και τελικά, να τους ευεργετούμε επιπλέον.
Για να δώσουμε ένα κατανοητό παράδειγμα, αν κάποιος σου σκοτώσει το παιδί, είτε με δόλο είτε εξ αμελείας, ο Χριστός λέει, αν καταλήξει στη φυλακή ο φονιάς του παιδιού σου, να τον επισκεφτείς, να του πας και ρούχα και φαγητά !
Το ποιος μπορεί, βέβαια, να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα αγάπης, είναι ένα άλλο ζήτημα, γιατί σίγουρα θέλει μεγάλο ψυχικό σθένος, που ελάχιστοι το διαθέτουν, βέβαια, η σωτηρία της ψυχής, δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί είσοδο, από τη ..στενή πόρτα.
Αν οι άνθρωποι, λοιπόν, ακόμα και όταν δηλώνουν "Χριστιανοί", δεν γνωρίζουν τι πρεσβεύει η Θρησκεία τους ή δεν μπορούν να εφαρμόσουν, όσα επιτάσσει, προφανώς (!) δεν φταίει η ίδια η Θρησκεία.
Μην ξεχνάμε εξάλλου, ότι ο μεγαλύτερος και διαχρονικός Ύμνος στην Αγάπη, έχει γραφτεί από έναν μεγάλο Χριστιανό (πρώην άπιστο, μάλιστα και διώκτη των Χριστιανών), τον Απόστολο Παύλο, σε μία από τις Επιστολές Του !
Ο Απόστολος των Εθνών, σε μία μακρινή και δύσκολη εποχή, με τεράστιες κοινωνικές και άλλες ανισότητες και αδικίες, διδάσκει και προτρέπει την Αγάπη, προς ΌΛΟΥΣ ανεξαιρέτως, εξισώνει τους ανθρώπους, ως αδέρφια και παιδιά ενός Θεού και καταργεί κάθε διάκριση, με βάση το φύλο, την καταγωγή ή τη θρησκεία.
Επομένως, όταν μιλάμε για Θρησκείες, καλό είναι, αφενός, να ξέρουμε πρώτα, πέντε πράγματα, για αυτές και αφετέρου, να έχουμε τη στοιχειώδη πνευματική αντίληψη και ωριμότητα, για να καταλάβουμε τη διαφορά, ανάμεσα στην Θρησκεία και σε όσους την έχουν ασπαστεί, μόνον τυπικά, μόνον κατ' όνομα ή την χρησιμοποποιούν, για να δικαιολογήσουν τα αίσχη τους.
Βάζουν στο ίδιο τσουβάλι και τον Χριστιανισμό, αναφέρονται σε ..σταυροφορίες, σε γκρεμίσματα ειδωλολατρικών ναών και γενικά, κάνουν τα πάντα, για να αποδείξουν τι τρικυμία, επικρατεί στον εγκέφαλό τους..
Τα πράγματα είναι απλά : κάθε Θρησκεία, μπορεί να κριθεί, με βάση το τι επίσημα πρεσβεύει και κηρύσσει, μέσα από τα Ιερά Κείμενά της, όχι με βάση το τι έκαναν ή κάνουν, όσοι δηλώνουν, πιστοί ή Λειτουργοί της, τώρα ή στο παρελθόν.
Ο Χριστιανισμός είναι η τέλεια, η ανώτερη θρησκεία, που παραδώθηκε στον κόσμο, απευθείας, από τον Υιό του Θεού, τον Χριστό, που έζησε και δίδαξε, με τη δεύτερη φύση Του, την ανθρώπινη.
Απαραίτητη διευκρίνιση, ότι μιλώντας για Χριστιανισμό, αναφέρομαι πάντα, στην Ορθόδοξη Πίστη και Διδασκαλία, όχι στις διάφορες αιρέσεις-παραλλαγές, όπως ο καθολικισμός κλπ !
Ο Χριστιανισμός, λοιπόν, όπως αποκαλύπτεται κυρίως στην Αγία Γραφή και δη στην Καινή Διαθήκη, είναι η τέλεια θρησκεία, η θρησκεία της απόλυτης Αγάπης, η οποία αποθεώνεται και αναδεικνύεται στη μέγιστη αρετή, ενός Χριστιανού, χωρίς την οποία η Πίστη, είναι γράμμα κενό.
Στην πιο δύσκολη, ίσως, εντολή-παρακαταθήκη, που μας άφησε ο Χριστός, λέει να αγαπάμε ΚΑΙ τους εχθρούς μας, όσους μας αδικούν και μας κακοποιούν, όχι μόνον στα λόγια, αλλά και έμπρακτα, να τους ανταποδίδουμε καλό, έναντι του κακού, που μας έκαναν !
Δε λέει απλά, να μην ανταποδίδουμε το κακό, που μας έκαναν οι άλλοι, ούτε μόνον να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο, όταν μας ραπίσουν στο ένα ή να δίνουμε και τον άλλο χιτώνα, όταν μας κλέψουν τον ένα, αλλά να κάνουμε θετικές σκέψεις, για αυτούς και τελικά, να τους ευεργετούμε επιπλέον.
Για να δώσουμε ένα κατανοητό παράδειγμα, αν κάποιος σου σκοτώσει το παιδί, είτε με δόλο είτε εξ αμελείας, ο Χριστός λέει, αν καταλήξει στη φυλακή ο φονιάς του παιδιού σου, να τον επισκεφτείς, να του πας και ρούχα και φαγητά !
Το ποιος μπορεί, βέβαια, να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα αγάπης, είναι ένα άλλο ζήτημα, γιατί σίγουρα θέλει μεγάλο ψυχικό σθένος, που ελάχιστοι το διαθέτουν, βέβαια, η σωτηρία της ψυχής, δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί είσοδο, από τη ..στενή πόρτα.
Αν οι άνθρωποι, λοιπόν, ακόμα και όταν δηλώνουν "Χριστιανοί", δεν γνωρίζουν τι πρεσβεύει η Θρησκεία τους ή δεν μπορούν να εφαρμόσουν, όσα επιτάσσει, προφανώς (!) δεν φταίει η ίδια η Θρησκεία.
Μην ξεχνάμε εξάλλου, ότι ο μεγαλύτερος και διαχρονικός Ύμνος στην Αγάπη, έχει γραφτεί από έναν μεγάλο Χριστιανό (πρώην άπιστο, μάλιστα και διώκτη των Χριστιανών), τον Απόστολο Παύλο, σε μία από τις Επιστολές Του !
Ο Απόστολος των Εθνών, σε μία μακρινή και δύσκολη εποχή, με τεράστιες κοινωνικές και άλλες ανισότητες και αδικίες, διδάσκει και προτρέπει την Αγάπη, προς ΌΛΟΥΣ ανεξαιρέτως, εξισώνει τους ανθρώπους, ως αδέρφια και παιδιά ενός Θεού και καταργεί κάθε διάκριση, με βάση το φύλο, την καταγωγή ή τη θρησκεία.
Επομένως, όταν μιλάμε για Θρησκείες, καλό είναι, αφενός, να ξέρουμε πρώτα, πέντε πράγματα, για αυτές και αφετέρου, να έχουμε τη στοιχειώδη πνευματική αντίληψη και ωριμότητα, για να καταλάβουμε τη διαφορά, ανάμεσα στην Θρησκεία και σε όσους την έχουν ασπαστεί, μόνον τυπικά, μόνον κατ' όνομα ή την χρησιμοποποιούν, για να δικαιολογήσουν τα αίσχη τους.
Παραθέτω εδώ και τα αντίστοιχα κείμενα της Αγίας Γραφής, σε νέα ελληνικά μάλιστα : α) "Σε εσάς μου με ακούτε λέω : Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευεργετείτε όσους σας μισούν, δίνετε ευχές σ' όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεστε γι' αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται. Σ' όποιον σε χαστουκίζει στο ένα μάγουλο, γύριζε και το άλλο κι αν κάποιος σου πάρει το πανωφόρι, μην τον εμποδίσεις να πάρει και το πουκάμισο. Σ' όποιον σου ζητάει κάτι δίνε το κι αν κάποιος σου πάρει αυτό που σου ανήκει, μη ζητάς να σου το επιστρέψει. Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε και εσείς σε αυτούς. Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό ; Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν. Κι αν κάνετε καλό σε αυτούς που σας κάνουν καλό, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό ; Και οι αμαρτωλοί το ίδιο κάνουν. Αν δανείζετε σε όσους ελπίζετε να σας τα επιστρέψουν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό ; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν στους ομοίους τους για να τα πάρουν πίσω. Αντίθετα, εσείς ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε το καλό και να δανείζετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε πίσω τίποτα. Έτσι, ο Θεός, που είναι καλός ακόμα και με τους αχάριστους και τους κακούς, θα σας ανταμείψει με το παραπάνω και θα σας κάνει παιδιά του. Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας" (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο Ε', στίχοι 38-48) και β) "Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση και αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα και αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε με ωφελεί. Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη, εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε υπερηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος, ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Εκείνος που αγαπάει, όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.....Ποτέ η αγάπη δεν θα πάψει να υπάρχει....Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία : η πίστη, η ελπίδα κι η αγάπη. Και απ' αυτά, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη." (Προς Κορινθίους Α' επιστολή Αποστόλου Παύλου, κεφάλαιο 13)
ΑπάντησηΔιαγραφή