Ποιος (φυσιο)λογικός άνθρωπος, θα έμενε ακίνητος, μπροστά στη θέα ενός πολύ πλούσιου μπουφέ, με υπέροχα φαγητά και αντ' αυτού, θα περίμενε να φάνε οι υπόλοιποι, ώστε να στριμωχτεί, μαζί με άλλους, στο τέλος, για να πάρει κάτι, από τα αποφάγια τους ; (!)
Μάλλον κανείς, είναι η απάντηση, ωστόσο αυτό είναι κάτι που συμβαίνει, κάθε Κυριακή κυρίως, αλλά και σε κάθε Θ. Λειτουργία, στην Αθήνα τουλάχιστον, όπου ζω και παρατηρώ.
Μόλις ο Ιερέας καλεί τους εκκλησιαζόμενους με το "μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, προσέλθετε", οι περισσότεροι, η συντριπτική πλειοψηφία, μένει ακίνητη-ασυγκίνητη, μπροστά σε αυτή την πρόσκληση, για το μεγαλύτερο και ωραιότερο φαγητό, που υπάρχει σε αυτό τον κόσμο : το ψωμί και το κρασί, που έχουν μεταμορφωθεί, σε Σώμα και Αίμα Χριστού !
Αντίθετα, συνωστίζονται για να πάρουν, στο τέλος, το ..αντίδωρο, αυτό, δηλαδή που δίνεται, αντί του Δώρου, το οποίο έλαβαν, όσοι κοινώνησαν πριν και μάλιστα είναι βιαστικοί και ανυπόμονοι, λες και θα πάρουν κάτι σπουδαίο, δεν περιμένουν καν, την Απόλυση, αλλά δημιουργούν ουρές, πολύ νωρίτερα, φράζοντας καμιά φορά το δρόμο, σε όσους θέλουν να μεταλάβουν...
Υπάρχουν βέβαια και κάποια άλλα, ήσσονος σημασίας, παρατράγουδα, όπως το να βουτάνε το αντίδωρο κάποιοι, από τα καλάθια και όχι ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, από το χέρι του Ιερέα, στο τέλος (αν πεινάς τόσο, πήγαινε στο φούρνο, να πάρεις κάτι, το ίδιο είναι) ή να παρακάμπτουν, ως ύπουλα φίδια, την ουρά των άλλων, για να μην περιμένουν δύο λεπτά (ίσως αυτοί βιάζονται, γενικότερα, να πεθάνουν, ποιος ξέρει).
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει, είναι γιατί δεν μεταλαμβάνουν περισσότεροι και η μόνη λογική εξήγηση, για ένα σημαντικό ποσοστό αυτών, είναι πως δεν νιώθουν έτοιμοι, δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα.
Διότι, ως γνωστόν, αν μεταλάβεις, αν πάρεις μέρος σε αυτό το φρικτό Μυστήριο, ανέτοιμος, μπορεί να πάθεις κακό, να αρρωστήσεις κλπ.
Το τι σημαίνει "είμαι έτοιμος να πάρω μέρος στη Θεία Ευχαριστία", σίγουρα είναι άλλοι, πιο ειδικοί, να το εξηγήσουν : π.χ μπορεί να πρέπει πρώτα να εξομολογηθείς, ειδικά αν έχεις κάνει κάτι, που βαραίνει τη συνείδησή σου και σίγουρα να έχεις νηστεύσει στοιχειωδώς (να μην έχεις φάει κρέας, τουλάχιστον, την προηγούμενη ημέρα).
Σε κάθε περίπτωση, αυτή η λαχτάρα για ..αποφάγια, που παρατηρείται, για το αντίδωρο δηλαδή και όχι για το κυρίως Γεύμα, που είναι η Θεία Κοινωνία, είναι μία προβληματική κατάσταση, μία στρέβλωση, που αν δεν οφείλεται στη συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητας και της αναξιότητας, για Μετάληψη, χρειάζεται προσοχή, από όλους, Ιερείς και κλήρο.
Μάλλον κανείς, είναι η απάντηση, ωστόσο αυτό είναι κάτι που συμβαίνει, κάθε Κυριακή κυρίως, αλλά και σε κάθε Θ. Λειτουργία, στην Αθήνα τουλάχιστον, όπου ζω και παρατηρώ.
Μόλις ο Ιερέας καλεί τους εκκλησιαζόμενους με το "μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, προσέλθετε", οι περισσότεροι, η συντριπτική πλειοψηφία, μένει ακίνητη-ασυγκίνητη, μπροστά σε αυτή την πρόσκληση, για το μεγαλύτερο και ωραιότερο φαγητό, που υπάρχει σε αυτό τον κόσμο : το ψωμί και το κρασί, που έχουν μεταμορφωθεί, σε Σώμα και Αίμα Χριστού !
Αντίθετα, συνωστίζονται για να πάρουν, στο τέλος, το ..αντίδωρο, αυτό, δηλαδή που δίνεται, αντί του Δώρου, το οποίο έλαβαν, όσοι κοινώνησαν πριν και μάλιστα είναι βιαστικοί και ανυπόμονοι, λες και θα πάρουν κάτι σπουδαίο, δεν περιμένουν καν, την Απόλυση, αλλά δημιουργούν ουρές, πολύ νωρίτερα, φράζοντας καμιά φορά το δρόμο, σε όσους θέλουν να μεταλάβουν...
Υπάρχουν βέβαια και κάποια άλλα, ήσσονος σημασίας, παρατράγουδα, όπως το να βουτάνε το αντίδωρο κάποιοι, από τα καλάθια και όχι ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ, από το χέρι του Ιερέα, στο τέλος (αν πεινάς τόσο, πήγαινε στο φούρνο, να πάρεις κάτι, το ίδιο είναι) ή να παρακάμπτουν, ως ύπουλα φίδια, την ουρά των άλλων, για να μην περιμένουν δύο λεπτά (ίσως αυτοί βιάζονται, γενικότερα, να πεθάνουν, ποιος ξέρει).
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει, είναι γιατί δεν μεταλαμβάνουν περισσότεροι και η μόνη λογική εξήγηση, για ένα σημαντικό ποσοστό αυτών, είναι πως δεν νιώθουν έτοιμοι, δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα.
Διότι, ως γνωστόν, αν μεταλάβεις, αν πάρεις μέρος σε αυτό το φρικτό Μυστήριο, ανέτοιμος, μπορεί να πάθεις κακό, να αρρωστήσεις κλπ.
Το τι σημαίνει "είμαι έτοιμος να πάρω μέρος στη Θεία Ευχαριστία", σίγουρα είναι άλλοι, πιο ειδικοί, να το εξηγήσουν : π.χ μπορεί να πρέπει πρώτα να εξομολογηθείς, ειδικά αν έχεις κάνει κάτι, που βαραίνει τη συνείδησή σου και σίγουρα να έχεις νηστεύσει στοιχειωδώς (να μην έχεις φάει κρέας, τουλάχιστον, την προηγούμενη ημέρα).
Σε κάθε περίπτωση, αυτή η λαχτάρα για ..αποφάγια, που παρατηρείται, για το αντίδωρο δηλαδή και όχι για το κυρίως Γεύμα, που είναι η Θεία Κοινωνία, είναι μία προβληματική κατάσταση, μία στρέβλωση, που αν δεν οφείλεται στη συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητας και της αναξιότητας, για Μετάληψη, χρειάζεται προσοχή, από όλους, Ιερείς και κλήρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.