Η (κλειστή) επαγγελματική συνωμοταξία των δικαστικών επιμελητών ή δικαστικών κλητήρων, όπως είναι περισσότερο γνωστή, σίγουρα δεν είναι από τις πλέον συμπαθείς, επειδή τις περισσότερες φορές μεταφέρουν ..άσχημα νέα και όταν τους δεις στην πόρτα σου, σίγουρα το μυαλό σου δεν πάει στο καλό...
Ουσιαστικά, οι δικαστικοί επιμελητές μεταφέρουν και επιδίδουν έγγραφα, κατόπιν παρααγγελίας-εντολής δικηγόρου, κατά κανόνα, αποτελούν απλά εκτελεστικά όργανα, που ενεργούν φυσικά κατόπιν εντολής και όχι αυτοβούλως, ωστόσο εισπράττουν ένα μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας, λες και φταίνε εκείνοι !
Οι αμοιβές των δικαστικών επιμελητών, αποτελούν ένα από τα βασικά κόστη λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου, κόστος που φυσικά μετακυλίεται στον πελάτη του δικηγόρου και καθορίζονται ανάλογα με την απόσταση, που διανύει και το είδος της εργασίας, που έχει να κάνει.
Διάβασα ωστόσο, προ ολίγου, μία ωραία ιστορία, με πρωταγωνιστές δικαστικούς επιμελητές : Σύμφωνα με το δημοσίευμα, γνωστό ιδιωτικό θεραπευτήριο, έχοντας προφανώς απαιτήσεις οικονομικές έναντι νοσηλευθέντων ασθενών, χρησιμοποίησε, όπως ήταν επόμενο, τη δικαστική οδό και σε τελική ανάλυση, δικαστικούς επιμελητές, προκειμένου να εισπράξει τα οφειλόμενα.
Μέχρι εδώ καλά, το πρόβλημα ήταν ότι το ιδιωτικό νοσοκομείο, "ξέχασε" να πληρώσει τους επιμελητές, με συνέπεια να στραφούν εκείνοι με τη σειρά τους, εναντίον του εντολέα τους, διεκδικώντας τις νόμιμες αμοιβές.
Η ..απροθυμία του νοσοκομείου να πληρώσει τα δεδουλευμένα έξοδα των επιμελητών, τους ...ανάγκασε να εφαρμόσουν αυτά που κάνουν για άλλους (χαχα), στην περίπτωσή τους και έτσι μία μέρα πήγαν και κατάσχεσαν το ποσόν στο ταμείο του Νοσοκομείου !!
Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εκεί, έχει και μία τραγελαφική συνέχεια, καθ' όσον οι υπάλληλοι του Νοσοκομείου, θεώρησαν προσβλητική την κατάσχεση του ποσού εντός του θεραπευτηρίου και ισχυρίστηκαν ότι υπέστησαν "ψυχολογική πίεση", ήτοι ηθική βλάβη και έκαναν αγωγές εναντίον των δικαστικών επιμελητών.
Χαρακτήρισα τραγελαφικό το περιστατικό, διότι, αν έγιναν όλα νόμιμα, προφανώς δεν υπάρχει και περίπτωση αποζημίωσης, λόγω ηθικής βλάβη, όσο "ευαίσθητοι" και αν ήταν οι εργαζόμενοι !
Αν η αναγκαστική εκτέλεση έγινε, όπως ορίζει ο Νόμος, τότε προφανώς ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Υποχρέωση αποζημίωσης εναντίον δικαστικού επιμελητή, μπορεί να γεννηθεί π.χ, αν δεν τηρήσει τα οριζόμενα στο Νόμο, αναφορικά με τις ημέρες και ώρες, που μπορεί να γίνει επίδοση, αν ενεργεί χωρίς εντολή, αν είναι -χωρίς λόγο- υπερβολικά αγενής και επιθετικός και γενικά αν ξεφεύγει από τα όρια που θέτει -σε κάθε περίπτωση- ο Νόμος, τα χρηστά ήθη και η καλή πίστη.
Οπωσδήποτε, η ..ιδέα του Νοσοκομείου να τα βάλει μαζί τους, αποδείχτηκε όχι και τόσο σοφή, αφού ό,τι κάνουν για άλλους, θα μπορούσαν εύκολα να κάνουν και -κυρίως- για τον εαυτό τους, οπότε η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, είναι ότι σίγουρα "δεν κολλάνε μπρίκια" !
Ουσιαστικά, οι δικαστικοί επιμελητές μεταφέρουν και επιδίδουν έγγραφα, κατόπιν παρααγγελίας-εντολής δικηγόρου, κατά κανόνα, αποτελούν απλά εκτελεστικά όργανα, που ενεργούν φυσικά κατόπιν εντολής και όχι αυτοβούλως, ωστόσο εισπράττουν ένα μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας, λες και φταίνε εκείνοι !
Οι αμοιβές των δικαστικών επιμελητών, αποτελούν ένα από τα βασικά κόστη λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου, κόστος που φυσικά μετακυλίεται στον πελάτη του δικηγόρου και καθορίζονται ανάλογα με την απόσταση, που διανύει και το είδος της εργασίας, που έχει να κάνει.
Διάβασα ωστόσο, προ ολίγου, μία ωραία ιστορία, με πρωταγωνιστές δικαστικούς επιμελητές : Σύμφωνα με το δημοσίευμα, γνωστό ιδιωτικό θεραπευτήριο, έχοντας προφανώς απαιτήσεις οικονομικές έναντι νοσηλευθέντων ασθενών, χρησιμοποίησε, όπως ήταν επόμενο, τη δικαστική οδό και σε τελική ανάλυση, δικαστικούς επιμελητές, προκειμένου να εισπράξει τα οφειλόμενα.
Μέχρι εδώ καλά, το πρόβλημα ήταν ότι το ιδιωτικό νοσοκομείο, "ξέχασε" να πληρώσει τους επιμελητές, με συνέπεια να στραφούν εκείνοι με τη σειρά τους, εναντίον του εντολέα τους, διεκδικώντας τις νόμιμες αμοιβές.
Η ..απροθυμία του νοσοκομείου να πληρώσει τα δεδουλευμένα έξοδα των επιμελητών, τους ...ανάγκασε να εφαρμόσουν αυτά που κάνουν για άλλους (χαχα), στην περίπτωσή τους και έτσι μία μέρα πήγαν και κατάσχεσαν το ποσόν στο ταμείο του Νοσοκομείου !!
Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εκεί, έχει και μία τραγελαφική συνέχεια, καθ' όσον οι υπάλληλοι του Νοσοκομείου, θεώρησαν προσβλητική την κατάσχεση του ποσού εντός του θεραπευτηρίου και ισχυρίστηκαν ότι υπέστησαν "ψυχολογική πίεση", ήτοι ηθική βλάβη και έκαναν αγωγές εναντίον των δικαστικών επιμελητών.
Χαρακτήρισα τραγελαφικό το περιστατικό, διότι, αν έγιναν όλα νόμιμα, προφανώς δεν υπάρχει και περίπτωση αποζημίωσης, λόγω ηθικής βλάβη, όσο "ευαίσθητοι" και αν ήταν οι εργαζόμενοι !
Αν η αναγκαστική εκτέλεση έγινε, όπως ορίζει ο Νόμος, τότε προφανώς ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Υποχρέωση αποζημίωσης εναντίον δικαστικού επιμελητή, μπορεί να γεννηθεί π.χ, αν δεν τηρήσει τα οριζόμενα στο Νόμο, αναφορικά με τις ημέρες και ώρες, που μπορεί να γίνει επίδοση, αν ενεργεί χωρίς εντολή, αν είναι -χωρίς λόγο- υπερβολικά αγενής και επιθετικός και γενικά αν ξεφεύγει από τα όρια που θέτει -σε κάθε περίπτωση- ο Νόμος, τα χρηστά ήθη και η καλή πίστη.
Οπωσδήποτε, η ..ιδέα του Νοσοκομείου να τα βάλει μαζί τους, αποδείχτηκε όχι και τόσο σοφή, αφού ό,τι κάνουν για άλλους, θα μπορούσαν εύκολα να κάνουν και -κυρίως- για τον εαυτό τους, οπότε η απάντηση στο αρχικό ερώτημα, είναι ότι σίγουρα "δεν κολλάνε μπρίκια" !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.