Με αφορμή το χθεσινό θάνατο της "σιδηράς κυρίας" των Βρετανικών νήσων, Μάργκαρετ Θάτσερ, θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο, ως ελάχιστο φόρο τιμής !
Η Θάτσερ, απεβίωσε σε μία εποχή, όπου είναι προφανές ότι στην Ευρώπη, τουλάχιστον, υπάρχει έλλειμμα ηγεσίας, οι σύγχρονοι "πολιτικοί άνδρες", αποδεικνύονται "λίγοι" και οφείλουν όλοι να παραδειγματιστούν από την ηγεσία αυτής της μοναδικής γυναίκας.
Είμαι σίγουρος ότι η Ιστορία, παρότι είναι ακόμα νωρίς, θα την δικαιώσει και θα την κατατάξει στο πάνθεον των μεγαλύτερων πολιτικών ηγετών, που πέρασαν ποτέ από τη γη.
Είναι λυπηρό και τραγικό να βλέπεις "ανθρώπους", στη Βρετανία να την βρίζουν και να αμαυρώνουν τη μνήμη της, ωστόσο είναι προφανές ότι και για αυτούς ισχύει η παροιμία, ότι ουδείς πιο αχάριστος, από τον ευεργετηθέντα !
Κανείς δεν ξέρει που θα ήταν σήμερα η Αγγλία, αν δεν είχε κυβερνήσει η Θάτσερ, σίγουρα όμως δεν θα ήταν στα πιο ισχυρά κράτη του πλανήτη, μπορεί μάλιστα να ήταν και σαν εμάς, σαν την Ελλάδα, περίγελος του κόσμου...
Το ότι είναι ένα ισχυρό οικονομικά και όχι μόνον κράτος, η Μεγάλη Βρετανία το οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην πολιτικό αυτή, που επέδειξε μοναδική -για τα γυναικεία δεδομένα και ισχύοντα- αποφασιστικότητα και πυγμή και έδειξε σε όλους ότι ο Ηγέτης, οφείλει να κάνει το σωστό, αδιαφορώντας για αντιδράσεις και "πολιτικό κόστος".
Ο τρόπος που ενήργησε στην υπόθεση των Φωκλαντς, το πως συνέτριψε συντεχνίες και συνδικάτα, που λυμαίνονταν τη χώρα, πρέπει να γίνει οδηγός και στους πολιτικούς μας, που τρέμουν και σκύβουν το κεφάλι στους Φωτόπουλους και σε κάθε συντεχνία, που νοιάζεται μόνον για την πάρτη της και όχι για το κοινό καλό.
Η λέξη "θατσερισμός" μπορεί να απέκτησε αρνητική χροιά, από πολέμιους και ζηλόφθονες, ωστόσο η πολιτική αυτή, των αποκρατικοποιήσεων, του φιλελευθερισμού και της ανάληψης της ατομικής ευθύνης, άνοιξε το δρόμο, ώστε να γίνει τόσο ισχυρή η Αγγλία.
Διότι το σημαντικότερο στοιχείο, το επιμύθιο, της πολιτικής αυτής της χαρισματικής γυναίκας, είναι ακριβώς αυτό : ότι η κοινωνία δεν είναι κάτι αόριστο και γενικό, είμαστε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να κάνει το σωστό ο ίδιος και όχι να τα περιμένει όλα από το κράτος-νταντά !
Ο μόνος έλληνας πολιτικός, που επιχείρησε να εφαρμόσει αυτήν την επιτυχημένη (όπως αποδείχθηκε) συνταγή, είναι ο Μητσοτάκης, αλλά τον έφαγαν τα συνδικάτα και οι άθλιες συντεχνίες των σταμουλοκολλάδων, με "εφιάλτη", για να μην ξεχνιόμαστε (ο καθένας κουβαλάει το παρελθόν του, δε γίνεται αλλιώς), το σημερινό Πρωθυπουργό, που καλείται να εφαρμόσει τα ίδια εκείνα μέτρα, που έπρεπε να είχαν παρθεί προ 20ετίας, υπό την πίεση της τρόϊκας και της καταστροφικής χρεοκοπίας...
Αποδεικνύεται έτσι, ότι όλα εδώ πληρώνονται και ότι έχει ο καιρός γυρίσματα !
Η Θάτσερ, απεβίωσε σε μία εποχή, όπου είναι προφανές ότι στην Ευρώπη, τουλάχιστον, υπάρχει έλλειμμα ηγεσίας, οι σύγχρονοι "πολιτικοί άνδρες", αποδεικνύονται "λίγοι" και οφείλουν όλοι να παραδειγματιστούν από την ηγεσία αυτής της μοναδικής γυναίκας.
Είμαι σίγουρος ότι η Ιστορία, παρότι είναι ακόμα νωρίς, θα την δικαιώσει και θα την κατατάξει στο πάνθεον των μεγαλύτερων πολιτικών ηγετών, που πέρασαν ποτέ από τη γη.
Είναι λυπηρό και τραγικό να βλέπεις "ανθρώπους", στη Βρετανία να την βρίζουν και να αμαυρώνουν τη μνήμη της, ωστόσο είναι προφανές ότι και για αυτούς ισχύει η παροιμία, ότι ουδείς πιο αχάριστος, από τον ευεργετηθέντα !
Κανείς δεν ξέρει που θα ήταν σήμερα η Αγγλία, αν δεν είχε κυβερνήσει η Θάτσερ, σίγουρα όμως δεν θα ήταν στα πιο ισχυρά κράτη του πλανήτη, μπορεί μάλιστα να ήταν και σαν εμάς, σαν την Ελλάδα, περίγελος του κόσμου...
Το ότι είναι ένα ισχυρό οικονομικά και όχι μόνον κράτος, η Μεγάλη Βρετανία το οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην πολιτικό αυτή, που επέδειξε μοναδική -για τα γυναικεία δεδομένα και ισχύοντα- αποφασιστικότητα και πυγμή και έδειξε σε όλους ότι ο Ηγέτης, οφείλει να κάνει το σωστό, αδιαφορώντας για αντιδράσεις και "πολιτικό κόστος".
Ο τρόπος που ενήργησε στην υπόθεση των Φωκλαντς, το πως συνέτριψε συντεχνίες και συνδικάτα, που λυμαίνονταν τη χώρα, πρέπει να γίνει οδηγός και στους πολιτικούς μας, που τρέμουν και σκύβουν το κεφάλι στους Φωτόπουλους και σε κάθε συντεχνία, που νοιάζεται μόνον για την πάρτη της και όχι για το κοινό καλό.
Η λέξη "θατσερισμός" μπορεί να απέκτησε αρνητική χροιά, από πολέμιους και ζηλόφθονες, ωστόσο η πολιτική αυτή, των αποκρατικοποιήσεων, του φιλελευθερισμού και της ανάληψης της ατομικής ευθύνης, άνοιξε το δρόμο, ώστε να γίνει τόσο ισχυρή η Αγγλία.
Διότι το σημαντικότερο στοιχείο, το επιμύθιο, της πολιτικής αυτής της χαρισματικής γυναίκας, είναι ακριβώς αυτό : ότι η κοινωνία δεν είναι κάτι αόριστο και γενικό, είμαστε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, να κάνει το σωστό ο ίδιος και όχι να τα περιμένει όλα από το κράτος-νταντά !
Ο μόνος έλληνας πολιτικός, που επιχείρησε να εφαρμόσει αυτήν την επιτυχημένη (όπως αποδείχθηκε) συνταγή, είναι ο Μητσοτάκης, αλλά τον έφαγαν τα συνδικάτα και οι άθλιες συντεχνίες των σταμουλοκολλάδων, με "εφιάλτη", για να μην ξεχνιόμαστε (ο καθένας κουβαλάει το παρελθόν του, δε γίνεται αλλιώς), το σημερινό Πρωθυπουργό, που καλείται να εφαρμόσει τα ίδια εκείνα μέτρα, που έπρεπε να είχαν παρθεί προ 20ετίας, υπό την πίεση της τρόϊκας και της καταστροφικής χρεοκοπίας...
Αποδεικνύεται έτσι, ότι όλα εδώ πληρώνονται και ότι έχει ο καιρός γυρίσματα !
το μόνο "μελανό" σημείο της πολιτικής Θάτσερ, είναι η αντι-ευρωπαϊκή της τάση, ωστόσο, αφενός αυτό αποτελεί ίδιον και των μετέπειτα, έως και σήμερα, κυβερνήσεων της Μεγάλης Βρετανίας και αφετέρου, οι εξελίξεις φαίνεται, προς το παρόν, να την δικαιώνουν !!
ΑπάντησηΔιαγραφή