Από χθες, κυκλοφορεί ως είδηση, με τον ως άνω τίτλο, σε διάφορα sites, το δικαστικό "μπλόκο" (από δικαστήριο της Χαλκιδικής, αν δεν κάνω λάθος) σε έξωση, επειδή ο μισθωτής είχε ζητήσει τη μείωση του ενοικίου και εντούτοις, ο ιδιοκτήτης προχώρησε -δικαστικά- σε έξωση !
Πέρα από τη δημοσιογραφική αξία μίας τέτοιας "είδησης", ας δούμε και τη ..νομική διάσταση του θέματος :
Έξωση, μπορεί να γίνει βασικά με 2 τρόπους, είτε με καταγγελία της μίσθωσης, λόγω παραβίασης ουσιώδους όρου αυτής (μη καταβολή μισθώματος) και τακτική αγωγή, είτε με τη "γρήγορη" διαδικασία της διαταγής απόδοσης μισθίου, που έχουμε ήδη εξετάσει αλλού !
Οι ερμηνείες για την σχολιαζόμενη απόφαση, αφού δεν ξέρουμε λεπτομέρειες, μπορεί να είναι επίσης δύο : Πρώτον, αν επιλέχθηκε η πιο "γρήγορη" διαδικασία, όπως είχαμε δει, απαιτείται ως όρος η ΔΥΣΤΡΟΠΙΑ του μισθωτή, ήτοι να έχει και να μην πληρώνει και εκεί είχα εκφράσει τις ενστάσεις μου, για τη γενικευμένη χρήση αυτής της διαδικασίας, ακόμα και όταν δεν πληρείται αυτή η προϋπόθεση, δηλαδή η ύπαρξη δυστροπίας.
Επομένως, είναι πιθανόν να πρόκειται για μία, τρόπον τινά, "δικαίωσή" μου, αφού και εδώ είναι το ζουμί της υπόθεσης, ο μισθωτής είχε ζητήσει, ενόψει προφανώς της κρίσης, της ύφεσης και της μείωσης των εισοδημάτων, την αναπροσαρμογή προς τα κάτω του μισθώματος και μάλιστα με τον πλέον επίσημο τρόπο, ήτοι με την άσκηση σχετικής αγωγής ! (θα μπορούσε να γίνει π.χ και με εξώδικο).
Κάνοντας αυτήν την κίνηση ο μισθωτής, ουσιαστικά αχρήστευσε το "επιχείρημα" της δυστροπίας, αφού είπε στον εκμισθωτή : κοίτα, δεν μπορώ πλέον να πληρώνω τόσα, λόγω κρίσης, πρέπει να μειωθεί το ενοίκιο, ώστε να μπορώ να πληρώνω, ήτοι ΘΕΛΩ να πληρώνω, αλλά δεν αντέχω να πληρώνω τόσα, όσο ήταν μέχρι σήμερα και πρέπει -καλή τη πίστει- να αναπροσαρμοστεί το μίσθωμα σε επίπεδα, πιο κοντά στην -οικονομική- πραγματικότητα, που όλοι ζούμε.
Η δεύτερη ερμηνεία, έχει να κάνει με την πιθανότητα να άσκησε ο εκμισθωτής αγωγή και να μην έβγαλε διαταγή απόδοσης (αν και πιο πιθανό είναι το προηγούμενο σενάριο), αφού πρώτα κατήγγειλε τη μίσθωση.
Στην περίπτωση αυτή, ο μισθωτής, μπορούσε να αμυνθεί με την ένσταση του 281 ΑΚ, την περιβόητη ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος, που έχουμε ήδη εξετάσει και αλλού.
Από τη στιγμή, που ο μισθωτής είχε ζητήσει αναπροσαρμογή ενοικίου και είχε εκφράσει αδυναμία καταβολής, λόγω μεταβολής των συνθηκών της αγοράς, η καταγγελία φαντάζει καταχρηστική.
Εδώ όμως χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ : για να κριθεί ως καταχρηστική η καταγγελία και η έξωση, μέσω τακτικής αγωγής, θα πρέπει ο μισθωτής να αποδείξει ότι το μίσθωμα είναι υπερβολικό, με βάση τις γενικότερες συνθήκες, διότι αν κριθεί ότι το καταβαλλόμενο μίσθωμα είναι λογικό, με βάση την αξία της περιοχής, τα τετραγωνικά, διπλανά ή παρόμοια ακίνητα κλπ, τότε ενδέχεται να θεωρηθεί δόλια και καταχρηστική, ...η ένσταση καταχρηστικότητας !
Τα πράγματα δεν είναι δηλαδή τόσο απλά και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, δεν μπορείς εκ των προτέρων να πεις ότι η έξωση θα μπλοκαριστεί δικαστικά, αν ζήτησες μείωση ενοικίου και δεν έγινε δεκτή.
Πέρα από τη δημοσιογραφική αξία μίας τέτοιας "είδησης", ας δούμε και τη ..νομική διάσταση του θέματος :
Έξωση, μπορεί να γίνει βασικά με 2 τρόπους, είτε με καταγγελία της μίσθωσης, λόγω παραβίασης ουσιώδους όρου αυτής (μη καταβολή μισθώματος) και τακτική αγωγή, είτε με τη "γρήγορη" διαδικασία της διαταγής απόδοσης μισθίου, που έχουμε ήδη εξετάσει αλλού !
Οι ερμηνείες για την σχολιαζόμενη απόφαση, αφού δεν ξέρουμε λεπτομέρειες, μπορεί να είναι επίσης δύο : Πρώτον, αν επιλέχθηκε η πιο "γρήγορη" διαδικασία, όπως είχαμε δει, απαιτείται ως όρος η ΔΥΣΤΡΟΠΙΑ του μισθωτή, ήτοι να έχει και να μην πληρώνει και εκεί είχα εκφράσει τις ενστάσεις μου, για τη γενικευμένη χρήση αυτής της διαδικασίας, ακόμα και όταν δεν πληρείται αυτή η προϋπόθεση, δηλαδή η ύπαρξη δυστροπίας.
Επομένως, είναι πιθανόν να πρόκειται για μία, τρόπον τινά, "δικαίωσή" μου, αφού και εδώ είναι το ζουμί της υπόθεσης, ο μισθωτής είχε ζητήσει, ενόψει προφανώς της κρίσης, της ύφεσης και της μείωσης των εισοδημάτων, την αναπροσαρμογή προς τα κάτω του μισθώματος και μάλιστα με τον πλέον επίσημο τρόπο, ήτοι με την άσκηση σχετικής αγωγής ! (θα μπορούσε να γίνει π.χ και με εξώδικο).
Κάνοντας αυτήν την κίνηση ο μισθωτής, ουσιαστικά αχρήστευσε το "επιχείρημα" της δυστροπίας, αφού είπε στον εκμισθωτή : κοίτα, δεν μπορώ πλέον να πληρώνω τόσα, λόγω κρίσης, πρέπει να μειωθεί το ενοίκιο, ώστε να μπορώ να πληρώνω, ήτοι ΘΕΛΩ να πληρώνω, αλλά δεν αντέχω να πληρώνω τόσα, όσο ήταν μέχρι σήμερα και πρέπει -καλή τη πίστει- να αναπροσαρμοστεί το μίσθωμα σε επίπεδα, πιο κοντά στην -οικονομική- πραγματικότητα, που όλοι ζούμε.
Η δεύτερη ερμηνεία, έχει να κάνει με την πιθανότητα να άσκησε ο εκμισθωτής αγωγή και να μην έβγαλε διαταγή απόδοσης (αν και πιο πιθανό είναι το προηγούμενο σενάριο), αφού πρώτα κατήγγειλε τη μίσθωση.
Στην περίπτωση αυτή, ο μισθωτής, μπορούσε να αμυνθεί με την ένσταση του 281 ΑΚ, την περιβόητη ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος, που έχουμε ήδη εξετάσει και αλλού.
Από τη στιγμή, που ο μισθωτής είχε ζητήσει αναπροσαρμογή ενοικίου και είχε εκφράσει αδυναμία καταβολής, λόγω μεταβολής των συνθηκών της αγοράς, η καταγγελία φαντάζει καταχρηστική.
Εδώ όμως χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ : για να κριθεί ως καταχρηστική η καταγγελία και η έξωση, μέσω τακτικής αγωγής, θα πρέπει ο μισθωτής να αποδείξει ότι το μίσθωμα είναι υπερβολικό, με βάση τις γενικότερες συνθήκες, διότι αν κριθεί ότι το καταβαλλόμενο μίσθωμα είναι λογικό, με βάση την αξία της περιοχής, τα τετραγωνικά, διπλανά ή παρόμοια ακίνητα κλπ, τότε ενδέχεται να θεωρηθεί δόλια και καταχρηστική, ...η ένσταση καταχρηστικότητας !
Τα πράγματα δεν είναι δηλαδή τόσο απλά και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, δεν μπορείς εκ των προτέρων να πεις ότι η έξωση θα μπλοκαριστεί δικαστικά, αν ζήτησες μείωση ενοικίου και δεν έγινε δεκτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.