το "παραμύθι" με τις offshore εταιρίες !

    Ο όρος offshore ή εξωχώρια, στα ελληνικά, εταιρία, ακούγεται κατά καιρούς έντονα, στην επικαιρότητα, ενώ δε λείπουν και εκείνοι (ακόμα και δικαστές..), που μόλις ακούνε offshore, το μυαλό τους πάει σε κάτι ύποπτο, σε απάτη κλπ (και εν πολλοίς, εύλογα !).
   Ουσιαστικά, οι λόγοι δημιουργίας των εν λόγω εταιριών, είναι -αποκλειστικά- φορολογικοί, τις φτιάχνουν κάποιοι "έξυπνοι", προκειμένου να κλέβουν το ελληνικό κράτος και να πληρώνουν λιγότερους φόρους.
   Στο κατασταστικό τους, φέρονται να εδρεύουν στους λεγόμενους "φορολογικούς παραδείσους", σε μέρη, όπου οι ιδρυτές τους, όχι μόνον δεν έχουν πάει ποτέ, αλλά δεν ξέρουν καν που πέφτουν στο χάρτη (!), ενώ στην πραγματικότητα, όλοι οι εμπλεκόμενοι μένουν σε κάποιο ελληνικό "χωριό" (εκάλη, πολιτεία, κολωνάκι και πάει λέγοντας).
    Το ζήτημα αυτό, έχει λυθεί με απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (του έτους 2003) και γι' αυτό μίλησα για "παραμύθι" στον τίτλο : το ελληνικό δίκαιο, ορίζει με σαφήνεια, ότι η έδρα ενός νομικού προσώπου, εταιρίας εν προκειμένω, είναι εκεί, όπου ασκείται η διοίκηση και παίρνονται όλες οι κύριες αποφάσεις (πραγματική έδρα) και όχι αυτή, που ορίζει το καταστατικό (καταστατική έδρα) και με βάση την πραγματική έδρα, έχει εφαρμογή και το αντίστοιχο δίκαιο !
     Έτσι, π.χ αν διαπιστωθεί ότι μία εταιρία, που με βάση το καταστατικό, έχει έδρα τη Λιβερία ή τα νησιά Κέϋμαν, ουσιαστικά δεν έχει καμία δραστηριότητα στο εξωτερικό, όλα της τα έσοδα, προέρχονται από την Ελλάδα και η διοίκησή της, ασκείται στην Ελλάδα, τότε έχει εφαρμογή το ελληνικό δίκαιο (για όλα τα ζητήματα και όχι μόνον τα φορολογικά !).
     Μία άλλη συνέπεια, είναι ότι η εταιρία αυτή, είναι ουσιαστικά άκυρη, ανυπόστατη, αφού δεν έχει συσταθεί, σύμφωνα με τους ελληνικούς Νόμους και τις ανάλογες διατυπώσεις (δημοσιότητας κλπ).
      Στον κανόνα αυτό, υπάρχουν μόνον δύο εξαιρέσεις, η μία αφορά, ως γνωστόν, τις ελληνικές πλοιοκτήτριες εταιρίες (ο σχετικός Νόμος ίσως χρήζει αναθεώρησης, ενόψει και της ανάγκης για περισσότερα έσοδα) και η άλλη, πραγματικά εξωχώριες εταιρίες, οι οποίες ανοίγουν εδώ υποκαταστήματα.
       Επίσης, να διευκρινίσουμε ότι τα παραπάνω, ΔΕΝ έχουν εφαρμογή σε εταιρίες, εντός Ε.Ε, διότι θεμέλιο της Ε.Ε είναι η ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων, προσώπων και εταιριών και έτσι μπορεί κάποιος να ιδρύσει εταιρία, σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε και να τη "μεταφέρει" στην Ελλάδα.
      Το ζητούμενο βέβαια, είναι να μπορέσουν, σε κάθε περίπτωση, οι ελληνικές αρχές, να διαπιστώσουν, αν όντως, οι εταιρίες αυτές, οι offshore, διοικούνται στην Ελλάδα και ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές, διότι συνήθως εμφανίζονται ως νόμιμοι εκπρόσωποι, κάποιοι "αχυράνθρωποι", αφού πολλές από αυτές, δεν έχουν και τόσο ..νόμιμες δραστηριότητες (μίζες, "μαύρο" χρήμα, από ναρκωτικά, όπλα, σωματεμπορία κλπ) !
       Είναι ίσως καιρός να αναθεωρήσουν κάποιοι την άποψη, ότι με μία offshore, είσαι καλυμμένος και μπορείς να διακινείς τεράστια ποσά, χωρίς ή με ελάχιστο φόρο, ενώ οι ειδήσεις για offshore στο ...Κρανίδι και την Κύμη, ακούγονται κάπως σαν ανέκδοτο και πρέπει επιτέλους το κράτος, να εντείνει τους ελέγχους, μπας και μαζέψει έσοδα, διότι η φορολογική ασυλία ορισμένων, πρέπει να τελειώνει (και κατά τεκμήριο, offshore δεν φτιάχνουν τα φτωχαδάκια και οι μικροφορολογούμενοι).
      Η απληστία (με την ανοχή του κράτους) δεν είναι καλό πράγμα, φτιάξε εταιρία, αν θες, αλλά στη χώρα, όπου (θέλεις να) ζεις και να πληρώνεις και κάτι στο κράτος, ως φόρο-ανταπόδοση !