Το τελευταίο διάστημα, οι ειδήσεις, με νομικό ενδιαφέρον και προεκτάσεις, είναι πολλές, αν και ουσιαστικά δεν υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, που να μην ρυθμίζεται νομικά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Νόμος είναι πανταχού παρών, θα λέγαμε..
Η πρώτη, έχει να κάνει με μία ενδιαφέρουσα απόφαση, ποινικής φύσεως, του Αρείου Πάγου, με την οποία επαναβεβαιώθηκε η νομική αρχή "ne bis in idem", η οποία ουσιαστικά θεμελιώνει την αρχή του δεδικασμένου, στο Ποινικό Δίκαιο, ότι κανείς δεν μπορεί να διωχθεί ή να καταδικαστεί, για το ίδιο πράγμα, την ίδια πράξη, δύο φορές, αλλά μόνον μία !
Αφορούσε κάποιον, ο οποίος χρωστούσε ΦΠΑ και καταδικάστηκε, αλλά στη συνέχεια, κλήθηκε να δικαστεί, για το ίδιο χρέος, για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο : ουσιαστικά δηλαδή, ενώ πρόκειται για ένα και το αυτό χρέος (από μη καταβολή ΦΠΑ), βαφτίζεται διαφορετικά, δύο φορές, από τις διωκτικές αρχές και ο Άρειος Πάγος, έβαλε, ορθά, stop, σε αυτή την παράνομη τακτική (εδώ υπάρχει σχέση γενικού, προς ειδικό, ο ΦΠΑ, συνιστά ειδική κατηγορία εσόδων και άρα μόνο για αυτό θα έπρεπε να ασκείται δίωξη, όχι και για το γενικό).
Να πούμε απλά, εδώ και γενικότερα, ότι ο κατηγορούμενος, δεν μπορεί να επικαλεστεί υπέρ του, την εν λόγω αρχή, με πονηρία, όταν για την ίδια πράξη, προβλέπεται και διοικητική ποινή-κύρωση και έχει επιβληθεί : η διοικητική κύρωση, δεν εμποδίζει τον καταλογισμό και ποινικής ευθύνης (π.χ πρόστιμο για ανέγερση αυθαιρέτου και ποινή για την ίδια πράξη), μόνον η αμετάκλητη (ποινική) καταδίκη ή αθώωση, μπορεί να καταστήσει απαράδεκτη τη νέα δίωξη, για την ίδια πράξη !
Η δεύτερη είδηση, έχει να κάνει με ένα επεισόδιο, που συνέβη, μεταξύ του ηθοποιού Γιάννη Μπέζου και μιας θαυμάστριάς του, που θέλησε να τον φωτογραφίσει, με το κινητό της, μετά το τέλος της παράστασης και εκείνος την επέπληξε, μπροστά σε όλους...
Γράφτηκε ακόμα και ότι η εν λόγω κυρία, ίσως στραφεί νομικά εναντίον του ηθοποιού, αλλά θεωρώ ότι στο επεισόδιο, δόθηκε μεγαλύτερη έκταση, από όση είχε : Καταρχάς, είναι προφανές ότι το θέατρο, είναι δημόσιος χώρος, προσιτός σε όλους (σε όσους έχουν πληρώσει βασικά το εισιτήριο), επομένως δεν τον φωτογράφιζε σε κάποια ιδιωτική του στιγμή !
Εξίσου σαφές όμως πρέπει να είναι, ότι απαγορεύεται η φωτογράφιση και η βιντεοσκόπηση, κατά τη διάρκεια της παράστασης, λόγω της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των συντελεστών της.
Η αντίδραση του ηθοποιού, ο οποίος είναι δημόσιο πρόσωπο, υπήρξε σίγουρα λιγάκι υπερβολική, όμως επειδή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν πρόσβαλε την κυρία, με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, απλά την παρατήρησε, νομίζω ότι θα πρέπει το συμβάν να θεωρείται λήξαν !
Το τελευταίο σχόλιο, που έχω να κάνω, αφορά τον κρατούμενο στις τουρκικές φυλακές, Φιλιππίδη, του οποίου η στάση, αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή, για ανάλογες περιπτώσεις : ενώ έλεγε ότι είναι στις ΗΠΑ και ότι είναι αθώος, αποδείχθηκε ότι ήταν στην Κων/πολη και αυτό είναι διπλά κακό !
Αφενός, κλονίζει την αξιοπιστία του, ως προς το ζήτημα της αθωότητάς του και αφετέρου, αυτόματα, τον καθιστά ύποπτο φυγής, που είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις, της προσωρινής κράτησης...
Τελευταία, παρατηρείται ότι ορισμένοι από τους κατηγορούμενους στην υπόθεση του Τ.Τ, παρουσιάζονται αυτοβούλως στις Αρχές, έχοντας πάρει θάρρος και από το γεγονός, ότι έως σήμερα, έχουν επιβληθεί μόνον περιοριστικοί όροι !
Για το ζεύγος Γριβέα, τι να πει κανείς ; Οι πιθανότητες να προφυλακιστούν, εφόσον εντοπιστούν και συλληφθούν, είναι πλέον τόσες, που δεν παίζονται καν στα γραφεία στοιχημάτων (τρόπος του λέγειν)...
Η πρώτη, έχει να κάνει με μία ενδιαφέρουσα απόφαση, ποινικής φύσεως, του Αρείου Πάγου, με την οποία επαναβεβαιώθηκε η νομική αρχή "ne bis in idem", η οποία ουσιαστικά θεμελιώνει την αρχή του δεδικασμένου, στο Ποινικό Δίκαιο, ότι κανείς δεν μπορεί να διωχθεί ή να καταδικαστεί, για το ίδιο πράγμα, την ίδια πράξη, δύο φορές, αλλά μόνον μία !
Αφορούσε κάποιον, ο οποίος χρωστούσε ΦΠΑ και καταδικάστηκε, αλλά στη συνέχεια, κλήθηκε να δικαστεί, για το ίδιο χρέος, για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο : ουσιαστικά δηλαδή, ενώ πρόκειται για ένα και το αυτό χρέος (από μη καταβολή ΦΠΑ), βαφτίζεται διαφορετικά, δύο φορές, από τις διωκτικές αρχές και ο Άρειος Πάγος, έβαλε, ορθά, stop, σε αυτή την παράνομη τακτική (εδώ υπάρχει σχέση γενικού, προς ειδικό, ο ΦΠΑ, συνιστά ειδική κατηγορία εσόδων και άρα μόνο για αυτό θα έπρεπε να ασκείται δίωξη, όχι και για το γενικό).
Να πούμε απλά, εδώ και γενικότερα, ότι ο κατηγορούμενος, δεν μπορεί να επικαλεστεί υπέρ του, την εν λόγω αρχή, με πονηρία, όταν για την ίδια πράξη, προβλέπεται και διοικητική ποινή-κύρωση και έχει επιβληθεί : η διοικητική κύρωση, δεν εμποδίζει τον καταλογισμό και ποινικής ευθύνης (π.χ πρόστιμο για ανέγερση αυθαιρέτου και ποινή για την ίδια πράξη), μόνον η αμετάκλητη (ποινική) καταδίκη ή αθώωση, μπορεί να καταστήσει απαράδεκτη τη νέα δίωξη, για την ίδια πράξη !
Η δεύτερη είδηση, έχει να κάνει με ένα επεισόδιο, που συνέβη, μεταξύ του ηθοποιού Γιάννη Μπέζου και μιας θαυμάστριάς του, που θέλησε να τον φωτογραφίσει, με το κινητό της, μετά το τέλος της παράστασης και εκείνος την επέπληξε, μπροστά σε όλους...
Γράφτηκε ακόμα και ότι η εν λόγω κυρία, ίσως στραφεί νομικά εναντίον του ηθοποιού, αλλά θεωρώ ότι στο επεισόδιο, δόθηκε μεγαλύτερη έκταση, από όση είχε : Καταρχάς, είναι προφανές ότι το θέατρο, είναι δημόσιος χώρος, προσιτός σε όλους (σε όσους έχουν πληρώσει βασικά το εισιτήριο), επομένως δεν τον φωτογράφιζε σε κάποια ιδιωτική του στιγμή !
Εξίσου σαφές όμως πρέπει να είναι, ότι απαγορεύεται η φωτογράφιση και η βιντεοσκόπηση, κατά τη διάρκεια της παράστασης, λόγω της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων των συντελεστών της.
Η αντίδραση του ηθοποιού, ο οποίος είναι δημόσιο πρόσωπο, υπήρξε σίγουρα λιγάκι υπερβολική, όμως επειδή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν πρόσβαλε την κυρία, με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, απλά την παρατήρησε, νομίζω ότι θα πρέπει το συμβάν να θεωρείται λήξαν !
Το τελευταίο σχόλιο, που έχω να κάνω, αφορά τον κρατούμενο στις τουρκικές φυλακές, Φιλιππίδη, του οποίου η στάση, αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή, για ανάλογες περιπτώσεις : ενώ έλεγε ότι είναι στις ΗΠΑ και ότι είναι αθώος, αποδείχθηκε ότι ήταν στην Κων/πολη και αυτό είναι διπλά κακό !
Αφενός, κλονίζει την αξιοπιστία του, ως προς το ζήτημα της αθωότητάς του και αφετέρου, αυτόματα, τον καθιστά ύποπτο φυγής, που είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις, της προσωρινής κράτησης...
Τελευταία, παρατηρείται ότι ορισμένοι από τους κατηγορούμενους στην υπόθεση του Τ.Τ, παρουσιάζονται αυτοβούλως στις Αρχές, έχοντας πάρει θάρρος και από το γεγονός, ότι έως σήμερα, έχουν επιβληθεί μόνον περιοριστικοί όροι !
Για το ζεύγος Γριβέα, τι να πει κανείς ; Οι πιθανότητες να προφυλακιστούν, εφόσον εντοπιστούν και συλληφθούν, είναι πλέον τόσες, που δεν παίζονται καν στα γραφεία στοιχημάτων (τρόπος του λέγειν)...
Η αρχή ne bis in idem, ισχύει και όταν κανείς έχει καταδικαστεί και έχει εκτίσει την ποινή του, στο εξωτερικό : δεν μπορεί να καταδικαστεί και στην Ελλάδα, για την ΙΔΙΑ πράξη ! εδώ όμως χρειάζεται προσοχή, γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις, για ορισμένα αδικήματα, όπως π.χ διακίνηση ναρκωτικών...
ΑπάντησηΔιαγραφή