Νομική επικαιρότητα

   Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση και δυσαρμονία, με το λεγόμενο "κοινό περί Δικαίου αίσθημα" και μία τέτοια, υπήρξε και η σημερινή απόφαση αθώωσης του Απόστολου Γκλέτσου κλπ !
   Η υπόθεση εκδικάστηκε, μετά από μόλις ..τρία χρόνια και αφορούσε στο ξήλωμα των προστατευτικών μπαρών, στην εθνική οδό, από το δήμαρχο Στυλίδας, προκειμένου, οι κάτοικοί της, να μπαινοβγαίνουν στην εθνική οδό, χωρίς να πληρώνουν διόδια (δεν εξετάζουμε φυσικά, αν είχαν δίκιο ή όχι, δεν είναι αυτό το αντικείμενο της Δίκης, διότι δεν μπορεί προφανώς, όποιος θεωρεί ότι αδικείται ή ότι έχει δίκιο, να κάνει ό,τι θέλει)...
   Η πλάκα είναι ότι ο συνήγορος του Γκλέτσου, σε δηλώσεις μετά τη Δίκη, υποστήριξε το ακριβώς αντίθετο, ότι δηλαδή η απόφαση ικανοποίησε το αίσθημα Δικαίου της κοινωνίας !
   Μία τόσο απερίσκεπτη και εγκληματική συμπεριφορά αυτοδικίας, δεν μπορεί με κανένα τρόπο, να "καθαγιαστεί", όποια και αν είναι τα κίνητρα, όσο δίκιο και αν έχεις ή νομίζεις ότι έχεις...
    Πρόκειται για καραμπινάτη περίπτωση φθοράς ξένης και μάλιστα δημόσιας περιουσίας και για επικίνδυνη διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών και το Δικαστήριο, θέλει να μας πει τι ; Ότι οι κατηγορούμενοι, δεν είχαν δόλο ; Ότι ο Γκλέτσος, είναι παιδάκι και δεν ήξερε ότι καταστρέφει δημόσια περιουσία και θέτει σε κίνδυνο τις ζωές ανυποψίαστων οδηγών (προφανώς, οι μπάρες ήταν εκεί, για κάποιο λόγο και για κάποιο λόγο, ονομάζονται "προστατευτικές") ; (!)
    Εκτός, από τον άμεσο δόλο, υπάρχει και ο ενδεχόμενος, άλλωστε, που μόνο το Δικαστήριο γνωρίζει πως ..τον ξεπέρασε ! Ίσως, επειδή τότε, ο Γκλέτσος, είχε δηλώσει, πως αν καταδικαστεί, δεν θα ζητήσει αναστολή, ούτε θα εξαγοράσει την ποινή του, αλλά θα πάει φυλακή, ο εκβιασμός αυτός, να μέτρησε, για να μη μείνει η Στυλίδα, χωρίς τον λαοφιλή δήμαρχό της, ποιος ξέρει ;
    Το όποιο δίκαιο είχε ο Γκλέτσος και οι κάτοικοι της περιοχής, μόνον ως ελαφρυντικό, θα μπορούσε να υπολογιστεί, κατά την επιμέτρηση της ποινής και όχι φυσικά, για την αθώωση, ένεκα έλλειψης δόλου...
    Τώρα, το αν θα κάνει ο αρμόδιος Εισαγγελέας, έφεση, ώστε η υπόθεση να εκδικαστεί εκ νέου, είναι μάλλον αμφίβολο, όπως διδάσκει η έως τώρα εμπειρία μας, από τον τρόπο (δυσ)λειτουργίας και της Εισαγγελίας !
     Η άλλη μεγάλη υπόθεση, είναι φυσικά, το βαπόρι, από την Περσία, που πιάστηκε στα προάστεια της Αθήνας και σίγουρα αποτελεί μεγάλη επιτυχία του Λιμενικού και γενικά των διωκτικών Αρχών.
     Ουσιαστικά, επιβεβαιώνει, αυτό που όλοι λέμ(ν)ε, ότι οι έμποροι του θανάτου, είναι συνήθως υπεράνω υποψίας και δε ζουν, ως φτωχαδάκια, ότι οι πραγματικοί-ασυνείδητοι εγκληματίες, που σκοτώνουν κόσμο, για το κέρδος, δεν είναι τα πρεζόνια και τα βαποράκια, που σχεδόν αποκλειστικά συλλαμβάνουν συνήθως οι Αρχές και δη η Αστυνομία (κάτι 20χρονοι ασφαλίτες, που βλέπουν CSI κλπ) και καταδικάζονται σε πολυετείς καθείρξεις, ενώ οι πραγματικοί έμποροι, ζουν μέσα στη χλιδή και απολαμβάνουν τα παράνομα κέρδη τους !
     Τέλος, επειδή, πριν λίγο διέρρευσε το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου, για τη μη επαναπρόσληψη των καθαριστριών, όπου γίνεται επίκληση λόγων δημοσίου συμφέροντος, ήτοι το αυτονόητο, ότι λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν, αναρωτιέμαι, πως κρίθηκε, από τους ίδιους ή παρόμοιους δικαστές, ότι οι περικοπές στους δικούς τους μισθούς και στους ένστολους, είναι παράνομες ; Δηλαδή μας λένε, ότι για τις καθαρίστριες, που έπαιρναν και λίγα, δεν υπάρχουν λεφτά, αλλά για δικαστές και ένστολους, που παίρνουν ΠΟΛΥ περισσότερα, υπάρχουν ;; Γι' αυτό πάμε κατά διαόλου...