Η μάστιγα των ναρκωτικών !

    Τα ναρκωτικά αποτελούν σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, όχι μόνον επειδή καταστρέφουν την υγεία και τη ζωή, ενίοτε, όσων κάνουν χρήση, αλλά και επειδή συνδέονται με σωρεία άλλων εγκλημάτων, τα οποία, είτε γίνονται υπό την επήρειά τους, είτε γίνονται, με αφορμή αυτά !
  Από τη μία δηλαδή έχουμε ανθρώπους να χάνονται πρόωρα και μάλιστα, όπως πρόσφατα, ανθρώπους, με εξαιρετικά ταλέντα, που θα είχαν πολλά ακόμα να προσφέρουν (ηθοποιούς, τραγουδιστές και άλλους καλλιτέχνες κυρίως) και από την άλλη, μία σωρεία εγκληματικών ενεργειών, όπως ληστείες, δολοφονίες κλπ, που συνδέονται άρρηκτα με τα ναρκωτικά...
  Τα εγκλήματα αυτά, γίνονται, είτε για να εξασφαλιστεί η δόση, είτε οφείλονται σε ξεκαθάρισμα μεταξύ εμπόρων ή χρηστών ή εμπόρων και χρηστών, είτε γίνονται υπό την επήρεια ουσιών, που θολώνουν το μυαλό και κάμπτουν τις ηθικές αναστολές !
  Από τις φρικιαστικές δολοφονίες, που ακούμε κατά καιρούς, σε χώρες, όπως το Μεξικό, με αποκεφαλισμένα πτώματα και ομαδικές εκτελέσεις και τάφους, έως τις μικροληστείες, που γίνονται για να εξασφαλιστεί η ικανοποίηση του πάθους αυτού, ο κοινός παρονομαστής, είναι τα ναρκωτικά και το λαθρεμπόριό τους...
   Αυτός είναι βασικά και ο λόγος, που θεωρώ, ότι δεν πρέπει ποτέ να νομιμοποιηθεί η χρήση τους, όπως συνέβη σε κάποια πολιτεία των ΗΠΑ πρόσφατα και ο πρώτος, που έσπευσε επίσημα να ταχθεί υπέρ αυτής της απόφασης, ήταν ο ...πρώην πρωθυπουργός (με 40%, για να μην ξεχνιόμαστε) Τζέφρι παπανδρέου !
   Για το ότι όλα τα ναρκωτικά κάνουν κακό και δεν υπάρχουν σκληρά και μαλακά, ζωντανή απόδειξη είναι ο ίδιος ο Τζέφρι, που προφανώς είναι χρόνιος χρήστης μαριχουάνας και γι' αυτό έσπευσε να επικροτήσει τη νομιμοποίηση της χρήσης της, σε ..κάποια πολιτεία των ΗΠΑ (βέβαια στην περίπτωσή του, δεν γνωρίζουμε αν προϋπήρχε εγκέφαλος, για να καεί !)..
   Από εκεί και μετά, πιστεύω ότι τα Δικαστήρια, οφείλουν να δείχνουν κάποια επιείκεια, στους εγκληματίες, που αποδεδειγμένα, κάνουν χρήση ναρκωτικών, ακόμα και αν δεν θεωρούνται "τοξικομανείς", με βάση τα ιατρικά δεδομένα !
   Δεν πρέπει να γίνεται το λάθος, οι χρήστες και μάλιστα οι χρόνιοι και εκείνοι, που παίρνουν τα λεγόμενα "σκληρά", να αντιμετωπίζονται ευμενώς, μόνον όταν κατηγορούνται, για παράβαση του Νόμου περί ναρκωτικών, αλλά σε κάθε περίπτωση, όπου το διαπραχθέν έγκλημα, σχετίζεται με τη χρήση...
    Προχθές π.χ καταδικάστηκε σε ισόβια, κατηγορούμενος, ο οποίος σκότωσε, τεμάχισε και έβρασε τα μέλη, ενός φίλου του (κάπου στην Άρτα, αν δεν κάνω λάθος), του οποίου η απολογία, συνοψίστηκε στην εξής φράση : "έπινα κόκα, έκοβα και έβραζα" και αναρωτιέμαι, πως το Δικαστήριο, θεώρησε ότι αυτός ο άνθρωπος, βρισκόταν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και ήξερε τι έκανε !
     Η διάπραξη εγκλήματος, από τοξικομανή ή υπό την επήρεια ουσιών, αποτελεί λόγο μείωσης την ποινής, σε ΟΛΑ τα εγκλήματα και όχι μόνον, για παραβίαση του σχετικού Νόμου, διότι οδηγεί στη μείωση ή και στην εξάλειψη ενίοτε του καταλογισμού του δράστη.
    Αυτό το τονίζω, διότι σε υπόθεση ληστείας, που χειρίζομαι, σε β' βαθμό, ο αλλοδαπός κατηγορούμενος, ζήτησε να εξεταστεί, για το θέμα της τοξικομανίας του και το δικαστικό συμβούλιο, απέρριψε το αίτημα, με το αιτιολογικό, ότι σχετική εξέταση (ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη), γίνεται μόνον όταν κατηγορείσαι, για παράβαση του Νόμου περί ναρκωτικών (αλήθεια ποια διάταξη το λέει αυτό ;) !!!
    Πάντως, για να μη λέμε μόνον τα στραβά, η πρόταση του Εισαγγελέα, προς το συμβούλιο, ήταν θετική και ορθή, έτσι για να μη νομίζουν κάποιοι, ότι ο Εισαγγελέας, είναι "ο κακός" της υπόθεσης, ότι είναι πάντα εναντίον του κατηγορουμένου : αυτό δεν ισχύει, ο ρόλος του, είναι, όπως και των λοιπών παραγόντων της Δίκης, η αποκάλυψη της Αλήθειας και η απόδοση Δικαιοσύνης.