Η δικτατορία των ...καθηγητών !

    Οι σκέψεις αυτές, είχαν γεννηθεί, πριν ακόμα, "μείνουμε όλοι παυλόπουλοι", στο άκουσμα του νέου ΠτΔ, μετά τους βουλευτές, ευρωβουλευτές, υπουργούς και λοιπούς τηλεαστέρες καθηγητές, τώρα θα έχουμε και Πρόεδρο καθηγητή !
  Αυτό είναι και το πρώτο μεγάλο σοκ, φαντάζομαι, για τους ψηφοφόρους των συριζα και ανελ, αφού έριξαν την προηγούμενη κυβέρνηση, γιατί δεν ήθελαν τον Σταύρο Δήμα και τώρα ψηφίζουν κάποιον, αντικειμενικά, χειρότερο, με πολύ πιο επιβαρυμένο, πολιτικό, παρελθόν...Βέβαια, σκοπός τους, υποτίθεται, ήταν η ανατροπή της προηγούμενης κυβέρνησης και η εφαρμογή μιας νέας πολιτικής, το οποίο όμως μένει να αποδειχθεί, καθώς η συγκεκριμένη επιλογή, ουσιαστικά, μας προετοιμάζει για ..νέο μνημόνιο !
   Δεν έχω σκοπό να κρίνω το πρόσωπο και την επιλογή του νέου ΠτΔ, αφού όλοι παραδέχονται ότι ήταν ίσως η χειρότερη, από τις διαθέσιμες, επιλογές (για τους γνωστούς λόγους και το γνωστό παρελθόν, τα έργα και τις ημέρες του), άλλωστε δεν είμαι πολιτικός αναλυτής.
   Θεωρώ μάλιστα ότι το πιο άχαρο επάγγελμα, στην Ελλάδα, είναι να είσαι πολιτικός ρεπόρτερ, να φοράς γραβάτα και σοβαρό προσωπείο, για να μιλήσεις, για τόσο φαιδρά πράγματα, για την τόσο απίστευτη υποκρισία, το ψέμα, το κόλλημα με την εξουσία και την καρέκλα, τις δολοπλοκίες, τις "ζυμώσεις" και όλα τα υπόλοιπα, που κάνει το πολιτικό μας προσωπικό, για να μη χάσει την κουτάλα, για τη δημοσιότητα, τη ματαιοδοξία κλπ, όπου στο τέλος, σου αφήνει την εντύπωση ότι "όλα τα γουρούνια, την ίδια μούρη έχουν" !
    Το πρόβλημά μου, έχει να κάνει με το φαινόμενο "καθηγητές", που ουσιαστικά εξουσιάζει και καθορίζει τις ζωές μας, τα τελευταία χρόνια, επειδή προφανώς οι δημοσιογράφοι, εντυπωσιάζονται από τον σχετικό τίτλο και σκέφτονται ότι "αφού είναι καθηγητής, τα ξέρει καλά και θα τα λέει καλά"...
    Το θέμα όμως είναι, ότι οι σταθερά επαναλαμβανόμενοι ένοικοι των τηλεοπτικών παραθύρων, καθηγητές, που αργά ή γρήγορα, εξαργυρώνουν τη δημοσιότητα αυτή, με αδρά αμειβόμενες, από τον Έλληνα ή Ευρωπαίο φορολογούμενο, θέσεις, δεν καλούνται, να μιλήσουν, για την επιστήμη τους, αλλά για άλλα, άσχετα, πράγματα και κυρίως πολιτικά !
    Βέβαια, ο καθένας, μπορεί να έχει πολιτική άποψη-τοποθέτηση ή να βάζει υποψηφιότητα, σε εκλογές, δημοκρατία (τηλεοπτική όμως, όπως αποδεικνύεται) έχουμε, ωστόσο το κακό, έχει παραγίνει, απλά δεν μπορούμε άλλο να ακούμε για "καθηγητές", μπουχτίσαμε, πως το λένε ; Διότι, φοβάμαι, παράλληλα, ότι ο μέσος τηλεθεατής, δεν έχει την αναγκαία κρίση, προκειμένου να αντιληφθεί τα κίνητρα, τα ελατήρια και τις καταβολές, του καθενός, που εμφανίζεται, ως ειδικός, στην τηλεόραση, με πτυχία, τίτλους κλπ και μας κάνει κήρυγμα (πλύση εγκεφάλου, καλύτερα)...
    Κάποιος, ο οποίος, έχει κάνει λαμπρές σπουδές, μεταπτυχιακά, διδακτορικά κλπ, μπορεί να είναι άριστος, στη μετάδοση της γνώσης του αντικειμένου του, να είναι καλός δάσκαλος, αλλά αυτό δε σημαίνει αυτόματα, ότι μπορεί να γίνει και καλός υπουργός και γενικά πολιτικός !
    Αυτή μάλιστα, είναι και μία από τις μεγαλύτερες ζημιές, που προκάλεσε το βαθύ ΠΑΣΟΚ, στα ελληνικά πανεπιστήμια : την είσοδο των κομμάτων και των πελατειακών σχέσεων και το φαγοπότι, με κρατικά και κοινοτικά κονδύλια...Βέβαια, όλοι αυτοί, που "φτιάχτηκαν" επί ΠΑΣΟΚ, τώρα μας προέκυψαν συριζαίοι και όλοι αυτοί, που συμμετείχαν στο πάρτυ των δανεικών, που μας οδήγησε στην χρεοκοπία, εμφανίζονται τώρα, ως σωτήρες μας.
     Οι καθηγητές των πανεπιστημίων, ως ανήκοντες στην λεγόμενη "πνευματική ηγεσία", έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να μιλάνε δημόσια και να καθοδηγούν τον κόσμο, αλλά όταν αναμιγνύουν το στενό, προσωπικό τους συμφέρον, σε αυτά, που λένε, δεν είναι καθόλου χρήσιμοι, το αντίθετο μάλλον !
     Πρόκειται για μεγάλη αλλοτρίωση, κάποιος, που ξεκίνησε, με την επιθυμία, να κατακτήσει τη Γνώση, σε έναν τομέα και να τη μεταδώσει, στις επόμενες γενιές, να καταντάει ως ένα διοικητικό και όχι διδακτικό όργανο, να ασχολείται, όλη μέρα, με λεφτά και κονδύλια, να κάνει χάρες, εξυπηρετήσεις και ρουσφέτια, με τα χρήματα άλλων και στο τέλος, να πέφτει θύμα της τηλεοπτικής δημοσιότητας, προκειμένου να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του και να καταλήξει σε κάποια κρατική θέση, ως ένα οποιοδήποτε κομματικό στέλεχος, που μπορεί να μην έχει δουλέψει και ποτέ..
   Ο κόσμος, με όλα αυτά, που βιώνει, τα τελευταία χρόνια, είναι λογικό να στρέφεται στις γνώμες των "ειδικών"-καθηγητών, για το πως θα βγούμε, από τα σκατά, ωστόσο δεν είμαι και τόσο σίγουρος, για το κατά πόσον, όλοι αυτοί, τον συμβουλεύουν ορθά και καθόλου σίγουρος, για το αν η "προσφορά" τους, είναι ανιδιοτελής, όπως θα έπρεπε !