Ένας από τους τελευταίους Νόμους, που ψήφισε η προηγούμενη συγκυβέρνηση, είναι εκείνος, που προβλέπει ηπιότερη ποινική μεταχείριση, για τους καταχραστές του Δημοσίου, εφόσον επιστρέψουν τα κλεμμένα !
Η αλήθεια, είναι πως υπήρχε ένα σχετικό νομοθετικό κενό, με την έννοια, ότι η αντίστοιχη πρόβλεψη, για όσους διαπράττουν οικονομικά εγκλήματα, σε βάρος ιδιωτικών περιουσιών, υπάρχει εδώ και χρόνια (βέβαια, υπάρχει και η σύμπτωση, ότι, ένας εκ των υπουργών της, είναι συνήγορος υπεράσπισης, κατηγορουμένου, για ένα μεγάλο σκάνδαλο, εκείνο των ENERGA και HELLAS POWER).
Βέβαια και με τις νέες διατάξεις, υπάρχει διαφορετική μεταχείριση των καταχραστών δημόσιου (και κοινοτικού) χρήματος, με την έννοια, ότι η επιστροφή των κλεμμένων και η χρηματική ικανοποίηση του Δημοσίου, δεν οδηγεί σε απαλλαγή, όπως όταν το θύμα, είναι ιδιώτης, αλλά σε μειωμένες ποινές.
Αυτό πάντως, ισχύει, για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις, για τα κακουργήματα, διότι, για τα πλημμελήματα, επήλθε εξίσωση και ο καταχραστής απαλλάσσεται, εφόσον ικανοποιήσει πλήρως το Δημόσιο !
Επίσης, έχουν εξαιρεθεί, όπως έχει αναφερθεί, από τη δυνατότητα να τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης, όσοι, κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, είχαν τις εξής ιδιότητες : πρωθυπουργού, υπουργού, βουλευτή, ευρωβουλευτή, γενικού και ειδικού γραμματέα, περιφερειάρχη, αντιπεριφερειάρχη, δημάρχου και αντιδημάρχου.
Μάλιστα, έτσι όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη, δεν μπορούν να κάνουν χρήση του νέου Νόμου και όσοι συμμετείχαν σε πράξεις, που διέπραξαν τα ανωτέρω πρόσωπα, παρότι οι ίδιοι δεν φέρουν, τις ως άνω ιδιότητες-θέσεις !
Οι διατάξεις έχουν εφαρμογή, όχι μόνον στα κλασικά οικονομικά εγκλήματα (απάτη, υπεξαίρεση, απιστία), αλλά και σε άλλα αδικήματα, όπως το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, η φοροδιαφυγή, οι τελωνειακές παραβάσεις, η τρομοκρατία και η μη υποβολή "πόθεν έσχες", τα οποία στρέφονται, κατά του ελληνικού Δημοσίου ή της Ε.Ε ή ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ ή και ΝΠΙΔ (εφόσον ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό).
Σε αυτές τις περιπτώσεις, εφόσον εντοπιστούν χρήματα, από τις δικαστικές Αρχές, σε τραπεζικούς λογαριασμούς των υπόπτων-κατηγορουμένων, δεσμεύονται και η τύχη τους, κρίνεται, ανάλογα με την έκβαση της υπόθεσης (αθώωση ή καταδίκη).
Ωστόσο, δίνεται η δυνατότητα στον κατηγορούμενο, είτε, αν έχουν δεσμευθεί χρήματα ή και αν δεν έχουν δεσμευθεί, να κάνει ανέκκλητη έγγραφη δήλωση, είτε ο ίδιος, είτε τρίτος, που ενεργεί, για λογαριασμό του, με την οποία δίνει-παραχωρεί οριστικά τα χρήματα, στο Δημόσιο, ΟΤΑ κλπ.
Για να θεωρηθεί τώρα, ως πλήρης ικανοποίηση, θα πρέπει να καλύπτεται ολόκληρη η ζημία, που έχει υποστεί το "θύμα" (θύματα βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ολόκληρη η κοινωνία, εφόσον μιλάμε για δημόσιο χρήμα), όπως αυτή περιγράφεται στο εκάστοτε κατηγορητήριο !
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τώρα, της πλήρους χρηματικής ικανοποίησης, οι ποινές διαμορφώνονται-μειώνονται, ως εξής :
-Αντί για ισόβια κάθειρξη, επιβάλλεται κάθειρξη έως 10 έτη, αν η επιστροφή γίνει, πριν την απολογία, στον ανακριτή και έως 15 έτη, αν γίνει στην πρωτοβάθμια Δίκη (πριν την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας, που είναι και το απώτατο χρονικό όριο, εντός του οποίου, μπορεί να γίνει και που ταυτίζεται πρακτικά, με την εξέταση του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας).
-Αντί για κάθειρξη, τουλάχιστον 10 έτη, επιβάλλεται φυλάκιση, από 1 έως 5 χρόνια, αν γίνει, πριν την απολογία και φυλάκιση, από 3 έως 5 χρόνια, αν γίνει στο Δικαστήριο και
-Αντί για κάθειρξη, έως 10 έτη, επιβάλλεται φυλάκιση, μέχρι 2 χρόνια, αν γίνει, πριν την απολογία και μέχρι 3 χρόνια, αν γίνει στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Διευκρινίζεται ότι, ο κακουργηματικός χαρακτήρας των πράξεων, παραμένει, ακόμα και αν επιβληθούν ποινές φυλάκισης και ότι αν οι δράστες-συμμέτοχοι, είναι πολλοί, η ικανοποίηση, από έναν, ωφελεί και τους υπολοίπους, εκτός αν κάποιος δεν συμφωνεί (!).
Άσχετα, αν η ρύθμιση, υπήρξε φωτογραφική ή όχι, όπως συμβαίνει συνήθως, θεωρώ ότι κινείται, προς την σωστή κατεύθυνση, που είναι η επιστροφή των "κλοπιμαίων", στην κοινωνία, στην οποία ανήκουν και όχι να μένει κάποιος στη φυλακή, για μερικά χρόνια και μετά να "χαίρεται" τα κλεμμένα, ο ίδιος ή οι κληρονόμοι του.
Η αλήθεια, είναι πως υπήρχε ένα σχετικό νομοθετικό κενό, με την έννοια, ότι η αντίστοιχη πρόβλεψη, για όσους διαπράττουν οικονομικά εγκλήματα, σε βάρος ιδιωτικών περιουσιών, υπάρχει εδώ και χρόνια (βέβαια, υπάρχει και η σύμπτωση, ότι, ένας εκ των υπουργών της, είναι συνήγορος υπεράσπισης, κατηγορουμένου, για ένα μεγάλο σκάνδαλο, εκείνο των ENERGA και HELLAS POWER).
Βέβαια και με τις νέες διατάξεις, υπάρχει διαφορετική μεταχείριση των καταχραστών δημόσιου (και κοινοτικού) χρήματος, με την έννοια, ότι η επιστροφή των κλεμμένων και η χρηματική ικανοποίηση του Δημοσίου, δεν οδηγεί σε απαλλαγή, όπως όταν το θύμα, είναι ιδιώτης, αλλά σε μειωμένες ποινές.
Αυτό πάντως, ισχύει, για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις, για τα κακουργήματα, διότι, για τα πλημμελήματα, επήλθε εξίσωση και ο καταχραστής απαλλάσσεται, εφόσον ικανοποιήσει πλήρως το Δημόσιο !
Επίσης, έχουν εξαιρεθεί, όπως έχει αναφερθεί, από τη δυνατότητα να τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης, όσοι, κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, είχαν τις εξής ιδιότητες : πρωθυπουργού, υπουργού, βουλευτή, ευρωβουλευτή, γενικού και ειδικού γραμματέα, περιφερειάρχη, αντιπεριφερειάρχη, δημάρχου και αντιδημάρχου.
Μάλιστα, έτσι όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη, δεν μπορούν να κάνουν χρήση του νέου Νόμου και όσοι συμμετείχαν σε πράξεις, που διέπραξαν τα ανωτέρω πρόσωπα, παρότι οι ίδιοι δεν φέρουν, τις ως άνω ιδιότητες-θέσεις !
Οι διατάξεις έχουν εφαρμογή, όχι μόνον στα κλασικά οικονομικά εγκλήματα (απάτη, υπεξαίρεση, απιστία), αλλά και σε άλλα αδικήματα, όπως το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, η φοροδιαφυγή, οι τελωνειακές παραβάσεις, η τρομοκρατία και η μη υποβολή "πόθεν έσχες", τα οποία στρέφονται, κατά του ελληνικού Δημοσίου ή της Ε.Ε ή ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ ή και ΝΠΙΔ (εφόσον ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό).
Σε αυτές τις περιπτώσεις, εφόσον εντοπιστούν χρήματα, από τις δικαστικές Αρχές, σε τραπεζικούς λογαριασμούς των υπόπτων-κατηγορουμένων, δεσμεύονται και η τύχη τους, κρίνεται, ανάλογα με την έκβαση της υπόθεσης (αθώωση ή καταδίκη).
Ωστόσο, δίνεται η δυνατότητα στον κατηγορούμενο, είτε, αν έχουν δεσμευθεί χρήματα ή και αν δεν έχουν δεσμευθεί, να κάνει ανέκκλητη έγγραφη δήλωση, είτε ο ίδιος, είτε τρίτος, που ενεργεί, για λογαριασμό του, με την οποία δίνει-παραχωρεί οριστικά τα χρήματα, στο Δημόσιο, ΟΤΑ κλπ.
Για να θεωρηθεί τώρα, ως πλήρης ικανοποίηση, θα πρέπει να καλύπτεται ολόκληρη η ζημία, που έχει υποστεί το "θύμα" (θύματα βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ολόκληρη η κοινωνία, εφόσον μιλάμε για δημόσιο χρήμα), όπως αυτή περιγράφεται στο εκάστοτε κατηγορητήριο !
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τώρα, της πλήρους χρηματικής ικανοποίησης, οι ποινές διαμορφώνονται-μειώνονται, ως εξής :
-Αντί για ισόβια κάθειρξη, επιβάλλεται κάθειρξη έως 10 έτη, αν η επιστροφή γίνει, πριν την απολογία, στον ανακριτή και έως 15 έτη, αν γίνει στην πρωτοβάθμια Δίκη (πριν την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας, που είναι και το απώτατο χρονικό όριο, εντός του οποίου, μπορεί να γίνει και που ταυτίζεται πρακτικά, με την εξέταση του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας).
-Αντί για κάθειρξη, τουλάχιστον 10 έτη, επιβάλλεται φυλάκιση, από 1 έως 5 χρόνια, αν γίνει, πριν την απολογία και φυλάκιση, από 3 έως 5 χρόνια, αν γίνει στο Δικαστήριο και
-Αντί για κάθειρξη, έως 10 έτη, επιβάλλεται φυλάκιση, μέχρι 2 χρόνια, αν γίνει, πριν την απολογία και μέχρι 3 χρόνια, αν γίνει στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Διευκρινίζεται ότι, ο κακουργηματικός χαρακτήρας των πράξεων, παραμένει, ακόμα και αν επιβληθούν ποινές φυλάκισης και ότι αν οι δράστες-συμμέτοχοι, είναι πολλοί, η ικανοποίηση, από έναν, ωφελεί και τους υπολοίπους, εκτός αν κάποιος δεν συμφωνεί (!).
Άσχετα, αν η ρύθμιση, υπήρξε φωτογραφική ή όχι, όπως συμβαίνει συνήθως, θεωρώ ότι κινείται, προς την σωστή κατεύθυνση, που είναι η επιστροφή των "κλοπιμαίων", στην κοινωνία, στην οποία ανήκουν και όχι να μένει κάποιος στη φυλακή, για μερικά χρόνια και μετά να "χαίρεται" τα κλεμμένα, ο ίδιος ή οι κληρονόμοι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.